Ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata.
Bak, bütün tınılar isyan.
Bütün kemanlar gece.
Duysana, kopuk ve uzak bir şeyler var aramızda.
Ya beni bırak,
Ya sarıl bana.
Sorular sorular sorularla bölünür uykularım
Ben şimdi hangi çağın aynası,
Deşilmiş hangi yaranın ağrısıyım?
Sayfa 54
Okur Takip Önerileri
"Herkes vapuru bekliyor. Herşeyin değişebileceğini sananlardanız, bekleyenlerden, umanlardan. Yeni bir adadan ya da gelmesi çok olağan olan vapurdan bile bir şeyi, bir değişimi beklemek. Kıyıya toplanmış bu halk için vapur neyi değiştirebilir.. "
