Bir maskenin ardına gizlenince ‘başkası ‘ olduğunu düşünüyor baş karakter. Aslında durum tam da böyle değil . Bir başkasının ardına gizlenince kendi arzularını tutkularını yaşamak daha kolay . Farkında değil gibi davranıyor o yüzden bazı davranışları kendi yaptığını bazılarını ise maskenin yaptığını söylüyor . Oysaki bu kendini kandırmaktan başka bir şey değil . Bir günlüğüne başka birinin yüzüyle sokağa çıkabilsek biz nasıl davranırız acaba gizli tutkular alınmamış intikamlar görülmemiş hesaplar daha kolay çıkmaz mı ortaya . Maske taktığında kendini daha rahat hissediyor sadece yüzünün yaraları görünmediğinden değil , bir başkası olmak daha konforlu olduğundan . Çünkü kötü bir şey de yapsa yanlış şeyler de düşünse yapan ve düşünen o değil bir başkası ya da en azından o öyle düşünüyor . Başkası olduğuna inanması bir sanrıdan öteye gidemiyor . Nihayetinde kendi benliği dışında bir davranışı olamaz ki insanın . Olsa olsa önceki hayatında olmak isteyip olamadığı diğer bir kişiliği ortaya çıkmış olur . Bu kişilikte kendinden bağımsız olamaz. Bunlar da onun bir parçası , gerileri ittiği düşünce kalıpları ve bilinç altı..