Her şeyden önce maxim gorki'nin, sosyalizm propagandası yapmak için yazdığı roman. tanım cümlesi bu sadece. yoksa kalkıp burada "aman sosyalizm dadından yinmez" veya "sosyalizm ne lan" ahkamı kesecek değilim. ama hakikat da budur. propoganda romanıdır. Burada şunu iyi anlamak gerek ki; sanat cidden mühim şeydir. matbaa öncesi toplumların hallerini anlamak hiç de zor değil. el yazması eserlerle bir yere kadar ilerleyebiliyor sivilizasyon. yahut propoganda. yahut salt düşünce, yahut da hakikatler. bir kitapla, 200 küsur sayfayla, anlatmak istediklerinizi mükemmel bir biçimde anlatabiliyor, kendinizi ifade ve fikrinizi pazarlama fırsatı bulabiliyorsunuz. sanat hakikaten "dadından yinmez." Roman için söylenebilecekler muhtelif değildir. herkese aynı hissiyat geçer hemen hemen. romanda ezilen, kocası tarafından hor görülen, dövülen, gözü açılmamış, din diye hurafelere, gerçek diye toplumsal dayatmalara inanan bir ana ve çevresinde şekillenen sosyalist devrim anlatılıyor. ana figürü hem dramatize ediliyor, hem de ana figürünün yansıttıkları, başta rus, sonra tüm dünya halklarına sosyalizm öğesini, belki de insanın en zayıf yeri; anasıyla ilişkilendirip ortaya koyuyor. gorki'yi gerçekten tebrik etmek gerek bu konuda.
