Oblomov bir ah çekip devam etti:
Biliyor musun Andrey, benim içimde ne yakıcı, ne de kurtarıcı hiçbir ateş yanmadı. Hayatımda hiçbir zaman başkalarınınki gibi gittikçe renklenen, parlak bir güne çevrilen bir sabah olmadı; bir sabah ki yakıcı gölgesi geçtikten sonra yavaş yavaş solsun ve kendiliğinden akşama karışsın. Hayır, benim hayatım sönmüş başladı. Tuhaf, fakat öyle.
Sayfa 226
İşte böyle dostlar, siz siz olun uzaktan uzağa aşık olmayın kimseye. Gerekirse dibine kadar gidip iyice emin olun. Ya da en iyisi boş verin aşkı maşkı... Aşk denen illet, her kötülüğün başıdır. Muhayyilesine bir girdi mi işte böyle ahmaklaştırır adamı. Çünkü beyinde çok yer kaplar bu illet, başka düşüncelere yer bırakmaz.
Sayfa 153Kitabı okudu
Hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
Anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık...
Ve zehir - zıkkım cıgaram.
Gene bir cehennem var yastığımda,
Gel artık...
Okur Takip Önerileri
"seni aldım, bu sunturlu yere getirdim
sayısız penceren vardı, bir bir kapattım
bana dönesin diye bir bir kapattım."
"kaç yaşında olursan ol, uyursan geçecekmiş gibi gelecek. kaç yaşında olursan ol, uyuyunca geçmeyecek."
"Gelecek; geçmişin merhametine kalmıştır ve insan ikisinin arasında bir kurbandır."
