Astera
@Violaceae_
Şimşeğin parıltısı mı, yoksa sabahın ışığı mı geçti?
Yoksa güzel manzarada tebessüm mü var?
126 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Artık Maria Puder, yaşamak için kendisine kayıtsız ve şartsız muhtaç olduğum bir insandı.
Sayfa 111Kitabı okudu
O zamana kadar bütün insanlardan esirgediğim alaka, hiç kimseye karşı tam manasıyla duymadığım sevgi sanki hep birikmiş ve muazzam bir kütle hâlinde şimdi bu kadına karşı meydana çıkmıştı.
Sayfa 111Kitabı okudu
"Dünyada sizden, yani bütün erkeklerden niçin bu kadar nefret ediyorum, biliyor musunuz? Sırf böyle en tabii hakları imiş gibi insandan birçok şey istedikleri için... Beni yanlış anlamayın, bu taleplerin muhakkak söz hâline gelmesi şart değil... Erkeklerin öyle bakışları, öyle bir gülüşleri, ellerini kaldırışları, hülasa kadınlara öyle bir muamele edişleri vardır ki... Kendilerine ne kadar fazla ve ne kadar aptalca güvendiklerini fark etmemek için kör olmak lazım. Herhangi bir şekilde talepleri reddedildiği zaman düştükleri şaşkınlığı görmek, küstahça gururlarını anlamak için kâfidir. Kendilerini daima bir avcı, bizi zavallı birer av olarak düşünmekten asla vazgeçmiyorlar. Bizim vazifemiz sadece tabi olmak, itaat etmek, istenilen şeyleri vermek... Biz istemeyiz, kendiliğimizden bir şey veremeyiz... Ben bu ahmakça ve küstahça erkek gururundan tiksiniyorum, anlıyor musunuz?
Sayfa 106Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Göreceksiniz ya, ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım... Hakiki hayatım benim için can sıkıcı bir rüyadan başka bir şey değildir..."
Sabahattin Ali
...Turgut, bütün bunları o sırada mı düşündü, yoksa sonradan, o anı hatırladığı zaman, öyle düşündüğünü mü sandı? Bilemedi: çünkü o zaman henüz Olric yoktu. Henüz durum bugünki gibi açık ve seçik, bir bakıma da belirsiz değildi. Bir cümle kaldı yalnızca aklında: "Güzel bir gün ve ben yaşıyorum."
İnsan üretmeden tüketen tek yaratıktır.
Süt vermez, yumurta yumurtlamaz.
Sabanı çekecek gücü yoktur, tavşan yakalayacak kadar hızlı koşamaz.
Gene de tüm hayvanların efendisidir.
"Saklamaya çalışma, nafile.
Sevda, çocuk gözlerinden uyku gibi akıyor."
"Unutma... Uçurtmalar rüzgârla birlikte uçmazlar, rüzgâra karşı durdukları için yükselirler..."
Bir gezegenden bilinmeyen bir gezegeni keşfetmek üzere yolculuğa çıkmış gibiyim. Yüreğim ağzımda atıyor sanki... Duygudan duyguya savrulduğum için "Nasılsın?" diye sorsalar cervap veremem. Bilmiyorum nasıl hissettiğimi..
" baba, seni öyle çok seviyorumki başka birini sevecek yer kalmadı kalbimde."
... Peki file aşık olan bir tırtıl var mıdır acaba şu hayatta? Ya da âşık olduğu tırtılın yuvasını istemeden de olsa ezen bir fil olabilir mi?
Sayfa 16Kitabı okudu
Bilmiyorum gitmek işin zor yanı mıydı, kolay yanı mı? Kolay olmadığını anladım gitmelerin. Hesaplaşması varmış, dönmek isteyip de dönememesi, yüreğinde uzayıp giden gurbetleri varmış. Kendini suçlarmış insan, vicdanı rahat bırakmazmış onu. Dışarıdan göründüğü gibi kolay bir iş değilmiş çekip gitmek... üstelik insan gittiğinde iki kişilik bir bedel ödüyormuş, anladım.
Sayfa 16Kitabı okudu
"Oh kaptan!Benim kaptanım!" Diye seslendi Todd. Todd bir ayağını sırasına dayayıp yukarı çıktı,Bay Kaeting'e bakarken gözyaşlarına engel olmaya çalışıyordu.
Nolan kürsüden inip Todd'a doğru giderken sınıfın diğer tarafındaki Knox da Bay Kaeting'in adını söyleyip sırasının üzerine çıktı. Meeks de cesaretini toplayıp sırasının üstüne çıktı. Pitts de öyle. Birer birer, sonra grup hâlinde, sınıftaki diğerleri de onları izleyip sıralarının üzerinde sessizce Bay Kaeting'e veda ettiler.
Nolan sınıfı kontrol altına almaya çalışmayı bırakıp hiç kımıldamadan durdu; eski edebiyat öğretmenlerine gösterilen bu büyük hürmet karşısında şaşkınlıktan bakakalmıştı.
Kaeting duygularına yenilmiş vaziyette kapıda duruyordu. "Teşekkür ederim, çocuklar," dedi. "Ben... teşekkür ederim." Todd'un gözlerinin içine baktı. Sonra bütün Ölü Ozanlar'ınkine. Başıyla selam verdi, ardından döndü ve onu sıralarının üzerinde sessizce selamlayan öğrencilerini bırakıp çıktı.
Sayfa 136Kitabı okudu
"Carpa Diem", diye fısıldadı Keating.
"Anı yaşayın. Hayatlarınızı olağanüstü kılın."
Sayfa 25Kitabı okudu