Öyleyse, mademki varoluş duygusuna sahip her canlı tutsaklığın üzüntüsünü hissediyor ve özgürlüğü arıyor ; mademki tüm canlılar, insana hizmet için yaratılmış olanlar bile, ancak gönülsüzlüklerini gösterdikten sonra bu tutsaklığa razı oluyorlar; nasıl talihsiz bir kötülük, sadece özgürce yaşamak için doğmuş olan insanın doğasını ona bu ilk durumunu unutturacak ve hatta özgürlüğe olan arzusunu kaybettirecek kadar böylesine bozmuş olabilir?