Hiç kimsenin birbirinden haberi yoktu, başka başka dünyalar yaratmıştık kendimize. Birlikte mutlu yaşayacağımız bi dünyada olduğumuzu bilmiyorduk. Kuş ağaçtan habersiz, ağaç buluttan.
Ve biz insanlar yeryüzünün bütün güzelliklerine sırtımızı çevirmiş, kendi karanlık iç dünyamızın derinliklerine dalmıştık. Hiç sonu gelmeyecek çileli bi arayıştı yaşamımız. Neyi arıyorduk? Kimi arıyorduk? Bu kaybolmuşluğumuz daha ne kadar sürecekti? Bu susuzluğumuz, bu yıkılmışlığımız, bu kahrolmuşluğumuz?