"Bu ayrılmamız hem kalış , hem gidiştir ikimiz için.
Sen ne kadar kalsan da geliyorsun benimle ,
Ben ne kadar gitsem de kalıyorum seninle...
~William Shakespeare~
Onun parmağı olamayacak insanlarla çevriliydi hayatım.
Ve ben aramızdaki yolların ,
asfaltların ,denizlerin ,okyanusların,a-daların, şehirlerin beni ondan mahrum etmesine izin vermeyecektim .
"Her şey yok olup yalnız o kalsa ,benim varlığım yine devam ederdi .Fakat her şey yerinde kalıp da o ortadan kaybolsa ,dünya bana büsbütün yabancı olurdu ."
Sırtını duvara yaslayıp göğe baktı.Sıradan bir şeylerden konuşmak rahatlatıcıydı, hem de aynı göğün altında.
Mesafe ne garip şeydi. Bazı lütuflar ne kadar da enteresandı.Yade şimdi göğe baksa , mesafeleri o kadar da abartmasına gerek kalmazdı.