Dibi görünmeyen kuyulara atılan taş nasıl çıkardığı sesle onların derinliğini gösterirse, başkalarının elemi de bizim yüreklerimize düştüğü zaman çıkardığı sesle bize kendimizi, insanlığımızın derecesini öğretir..
Seyyah : Seven sevdiğini bırakır da nasıl gider ?
Fesleğen : Bak güneşe nasıl doğup sonra da batıyor. Bir şeyin doğması batacağının , gelmesi de gideceğinin alâmetidir. Gitmeyecekmiş gibi neyi seversen, sevdiğin şeyin gidesi gelir hemen. Kırk yıl kalası olanı dahi Allah'tan öne koyduğun an gidesi gelir. Hem gelmek bir anlamda da " vakti gelince gidecem bak ona göre sev beni " demek değil midir ?
Yanlış anlaşılmaktansa hiç anlaşılmamayı tercih ederim .
Okur Takip Önerileri
.. Ve sonra öyle çok ağla ki ;
Gözyaşıyla temizlensin günahlar , yıkansın .
Ağlayanların yüzünde gülücükler açsın .
Cemre ol , düş yüreklere ..
Ölüm ise tek başına yaşanan bir eylem ..
Her ölen yalnız ölür!
Çoğunluğa bağlı olmayan tek şey insanın vicdanıdır .
Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
Kimseden hiç bir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum .
Eh , bu dünya da unutulacak dünya zaten
Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi ; fakat yokluğu müthişti ..
Hayatta hiç bir zaman kafamızdaki kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim ..
Bir kitabı okurken geçen iki saatin , ömrümün birçok senelerinden daha dolu , daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçligini düşünür ve yeis için de kalırdım ..
Muhitimden uzak duruşumun, vahşîliğimin bir sebebi de kitaplarda tanıştığım ve benimsediğim insanları muhitimde bulamayışım değil miydi ?
Neden ilk gördüğümüz peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığıyla öteye geçebiliyoruz ?
" Hayatımda yeni bir gün diye bişey yoktu , her gün bir öncekinin sadece bir tekrarıydı , değişiklik veya değişiklik umudu olmaksızın "
