"İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür,. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız... Yalnız..."
"Şîrler pençe-i kahrımda olurken lerzân.
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek."
Diyor ki;
"Aslanlar bile pençem karşısında titrerken
Beni bir ceylan gözlünün karşısında aciz bıraktı kader."