Her hazanda birbiri üzerine dökülen ağaç yaprakları gibi insanlar da birbiri ardına toprağa yatarak yok oluyor.Bu değişmez umumi bir kanun...Niçin endişe etmeli? Şu dünyada erilen başka ne var? Hayat yalan...Ölüm hakikat...
Bazen düşünüyorum da dünyaya gelmek bir afetken,sonra bu memlekette,üstelik kadın olarak doğmanın dayanılmaz azabına nasıl tahammül ettiğime hayret ediyorum.