Portreler - Can YÜCEL (Kimsenin kimsesi yok!)
Üzülmek için neden aramaya gerek yok!
Bazı kitapların az okunması bile ziyadesiyle üzebilir bir insanı!
Üstelik bu kitap 
Can Yücel'in kitabıysa ve İş Bankası Kültür Yayınlarından çıktıysa...
Meşhur "ne okusam"larım vardır benim.
Elimdeki kitap bitince kitaplığın karşısına geçer dakikalarca kurcalarım kitapları. Birçoğunu okumuşumdur
Örneğin, birisine bir haber vermek üzere olduğunuzu düşünün. Şöyle diyebilirsiniz: "Tahmin et bakalım,bugün ne oldu? Aa hala duymadın mı? O zaman ben sana söyleyeyim."Eğer yeterince Şimdi'ye odaklanmışsanız,kötü bile olsa o haberi vermeden önce içinizde kıpırdanmaya başlayan o tatmin duygusunu hissedersiniz.Bunun nedeni,sizinle diğer kişi arasında egonun hoşuna giden sizin lehinize bir dengesizlik olmasıdır.Egonuza göre, kısa bir an için dahi olsa,siz diğer kişiden daha fazlasını biliyorsunuzdur. Aslında sizin hissettiğiniz tatmin duygusu egoya aittir ve diğer kişiye göre daha onun daha güçlü bir benlik duygusu içinde olmasından kaynaklanmaktadır. Karşınızdaki kişi Devletler başkanı olsa bile, kısacık anda ondan daha fazlasını bildiğiniz için kendinizi daha üstün hissedersiniz.Pek çok kişinin dedikodu bağımlısı olmasının nedeni de kısmen budur.
Sayfa 89 - DiyojenKitabı okuyor
tabii, tabii tabii tabii tabii tabii tabii. Ben varım, Selim var sonra Turgut, Metin de var, Süleyman Kargı, Hikmet, aa, Hikmet de var Hikmet de var. Var var, Meyhanedeyiz, meyhanede. içiyoruz. Dört büyük roman, üstüne iki şişe şiir içmişiz nasılız biliyor musun? Ben, ben Romanlarda Yaşayanlar diye bir romanım var romanım, onu anlatıyorum. Süleyman Kargı büyük bir ciddiyetle beni dinliyor, Selim Selim, her zamanki gibi benimle alay ediyor, alaycı. Hikmet, Hikmet Bilge'yi düşünüyor. Metin, Metin içmeye devam ediyor. Biraz daha patlıcan salatası söylüyor. Sonra Coşkun geliyor, Ey Zavallı Milletim diye onun meşhur bir tiradı var ya, onu söylüyor. "Ben, ben ben diyorum ben öldüm. Ben öldü? öldüm öldüm. öldüm diyorum ama yaşamaya devam ediyorum. Kimseye dinletemiyorum, kimse beni dinlemiyor. Dinletemiyorum kimseye, dinlemiyorlar beni. Dinlemiyorlar beni beni, beni dinlemiyorlar, Beni dinlemiyorlar..."
Bitkiler ve Çiçekler Psikolojimiz Üzerindeki EtkileriBilal Semih Bozdemir · Türkiye Enformasyon Bürosu Yayınları · 20153 okunma
"Bölge müdürü Hasan Bey beni pek sever. Ona anlattım, böyle böyle diye... dedim, bizim hanımın hamileliğinde problem çıktı, doktor yataktan çıkmasını yasakladı, ben de başından ayrılamıyorum, bu koşullar altında bizim Antalya'ya gitmemize imkan yok..."
"Aa?" diye kestim sözünü. "Nurhayat yengem hamile mi?"
Ekşi bir suratla, evet anlamında başını salladı dayım. "Kız olacakmış..."
Onun derin bir elemle gevelediği bu haberde, müstakbel yavrusunun cinsiyetine referans verdiğini anlamam biraz vakit aldı. "Takma kafana be dayıcığım." dedim. " En kötü ihtimalle diri diri gömüverirsiniz, olur biter."
Sayfa 33Kitabı okuyor
"aa? ama herkes senin çok iyi bir insan olduğunu söylüyor."
çünkü onları kandırıyorum. o apartmandaki insanların bana sempati duyduğunu biliyordum. fakat ben onlardan çok korkuyordum. korktukça seviliyor, sevildikçe de korkuyordum. herkesten uzaklaşmam lazımdı.
Sayfa 72Kitabı okudu
İnsanlara "aa yeter ama sen de aaa" der gibi baktığım yeter... Biraz da "bilmem ki bu dünyaya ben niye geldim" der gibi bakayım...
Her ikisi de makûl süreç için...