Ubeydullah Öz
@adamkarga
blog yazarı, öykü yazmaya özeniyor ve ara ara video günlükler, sesler paylaşıyor.
Bizi ancak içimizle dışımızın bir olması kurtarır.
Siyah teli kalmamış saçlarıyla ve saçlarıyla bütünleşmiş sakalıyla sokağa girdi adam. Adam girdi, saçları arkasından sürünerek onu takip etti. Saçlarının ucuna tutunmuş gölgeler de dâhil oldu bu girişe.
Cüce Tanrı ve Adam öyküsündenKitabı okudu
Günü yaşamak, küçük harfli mutlulukların bir tespihi gibi. Fazlasını aramadan. Günü, düzayak hayatı, küçük harflerle yazılmış küçük küçücük mutlulukları. Ne güzel şey sağlıklı olmak.
Küçük Harfli Mutluluklar öyküsündenKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Albaylığın ve insanlığın saygınlığı ile uyuşmayan tek şey tembelliktir, uyuşukluktur, pasifliktir, yan gelip hazır yiyiciliktir. Her eli ayağı tutan, kıçını devirip yatacağına erken kalksa, bir işin ucundan tutsa bak nasıl düzelir her şey.
Sayfa 44Kitabı okudu
Bitkilerin Bildikleri
Bir düşünün: Bitkiler sizi görüyor. Aslında bitkiler görünür ortamlarını daima izlerler. Yanlarına gidip gitmediğinizi anlarlar; yanlarında durduğunuzu bilirler. Hatta üzerinizdeki gömleğin mavi mi yoksa kırmızı mı olduğunu bile bilirler. Evinizi boyayıp boyamadığınızı veya saksılarını oturma odanızın bir köşesinden başka bir köşesine taşıyıp taşımadığınızı da bilirler.
Sayfa 17
Sanki yazı yazmaya yeniden başlıyorum. Aylardan beri elime kalem almadım. Alsaydın sanki bir şey mi yumurtlayacaktın? Sanmam. İyi oldu! Doğrusu buna ben de memnunum. Ama bu akşam neden beni her şey oturup bir şeyler karalamaya zorluyor? Hani biraz daha dişimi sıksam, yalan da söyleyebileceğim. Beni, bilmediğim bir şey zorladı diyeceğim. Değil. Hep böyle olur. Bir vapur beklerken, iki ayağım bir pabuçtayken yazı yazarım.
Sayfa 95 - Çarşıya İnemem öyküsündenKitabı okudu
Yolcunun İlahisi
senden sonra içimde tek hüzün kaldı suna
her şey geçti masaldı her şey masaldı suna
Sayfa 46 - Yolcunun İlahisi şiirindenKitabı okudu
ortada
anasız kuzu gibi kaldı ömrüm ortada
beni hayata değil
beni kendine bağla
Sayfa 25 - Ortada şiirindenKitabı okudu
Hüzün Kıssası
ortasındayım sana akmayan nehirlerin
daha kervanlar çekmez bu çölden acıyı
Sayfa 11 - Hüzün Kıssası şiirindenKitabı okudu
Bir Nevi Zaman Makinesi
İnsanların çoğu fark edemez ama her lezzet mutlaka ve mutlaka bir hatırayla, maziden gelen bir duyguyla alakalıdır. Lezzetler insanın geçmişidir ve duyguların bir başka lisana tercümesidir.
Finis vitae sed non amoris.
(Can tükense de sevgi tükenmez.)
İnsanoğlu başka dünyalar, başka uygarlıklar bulmak için yola düşmüştü ama, karanlık geçitlerde gizli bölmelerden oluşan kendi öz labirentini tanımamış, kendi mühürlediği kapıların ardında neler yattığını bulup çıkaramamıştı.
İnsanın dışsallaştırmaya cüret edemediği; ama bir sapkınlık, bir çılgınlık anında zihnin kazara ürettiği durumlar vardır ve bir sonraki sahnede işte o düşünce ete kemiğe bürünür.
Köyde herkes her gece yatmadan önce düşündüğü şeyi düşündü. Aniden gelen. Ateş gibi harlanıp çabucak sönüveren. Ölümü.
Sadi öldüğü sırada bebek doğdu. Ağlama sesi çığ gibi yankılattı ortalığı. Sadi’nin ruhu bebeğin içine doldu. Bebeğin içindeki ruh birken çok oldu.