Hiçbir şey af gerektirmiyorsa artık..
Ortada affedilecek bir şey yoksa affetmek çok kolaydır.
Sayfa 489 - İthakiKitabı okudu
Affetmek ne demektir?
Affetmek;bireyin, kendini incitmiş bir kişiye karşı, bilinçaltında beklttiği öfke, kin ve nefret duygularını bırakmasıdır. Af, bırakmaktır. Affetme sırasında bırakılacak olan şey, incinmişlik duygusudur.
"Affetmek bırakmaktır."
Sayfa 43 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
asıl af
"Affet" dese Güzide'nin namına. "İnsanlığın Güzide'de açığa çıkmış bütün suçları adına affet."
"Affet!" Mücella bile tahayyülünün vardığı bu raddeden ürktü. Roman mı bu? Affa dair böyle bir talep Yusuf Ziya'nın mektubunda bile olmamıştı. Şerafettin Albay. Bu kaşları daima çatık asker adamın içinde belki sakin bir nehir akıyordu, o yüzden görünürde bu kadar fırtınalıydı. Ama o nehir, yüzeyinde bir af vahası yeşertemeyecek kadar derindeydi ve kızgın yanardağ Güzide'nin ateş olsa yakacağı cirmini ezer geçerdi. Hem Şerafettin Albay'dan böyle bir şey beklemek insanın naturasına uygun düşer miydi? Güzide'nin affedilecek yanı var mıydı? İyi de affa değer olanı zaten herkes affeder. Asıl af, affa lâyık olmayanı da affetmek değil mi? Tıpkı vicdan gibi. Onu kaybetmeye en fazla hakkımız olduğu anda koruyabildiğimiz şey değil miydi vicdan?
Sayfa 325Kitabı okudu
Birçoğumuz için “kendini affetmek” çok tanıdık bir kavram değildir…
Kulağımız genellikle birini ‘affetmeye’, biri tarafından ‘affedilmeye’ ya da Yaratıcıdan ‘af dilemeye’ yatkındır.
Halbuki affetmek, affedilmekle başlar…
Affedilmenin ilk adımı, kendini affetmektir…
Kendini suçlamayı bırakmaktır…
Suçsuzluğun huzurunu hissetmektir…
Sayfa 41Kitabı okudu
Affetmek; bireyin, kendini incitmiş bir kişiye karşı, bilinçaltında beklettiği öfke, kin ve nefret duygularını bırakmasıdır. Af, bırakmaktır. Affetme sırasında bırakılacak olan şey, incinmişlik duygusudur.
Sayfa 43 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Birçoğumuz için “kendini affetmek” çok tanıdık bir kavram değildir…
Kulağımız genellikle birini ‘affetmeye’, biri tarafından ‘affedilmeye’ ya da yaratıcıdan ‘af dilemeye’ yatkındır…
Halbuki affetmek, affedilmekle başlar.
Affedilmenin ilk adımı kendini affetmektir.
Kendini suçlamayı bırakmaktır.
Suçsuzluğun huzurunu hissetmektir.
Sayfa 41Kitabı okudu
Affetmek
Affetmek; bireyin kendini incitmiş bir kişiye karşı, bilinçaltında beklettiği öfke kin ve nefret duygularını bırakmasıdır. Af bırakmaktır. Affetme sırasında bırakılacak olan şey, incinmişlik duygusudur.
Sayfa 43
“Yeter artık, yorma kafanı. Hadi yeniden başlayalım. Şu anda. Seni hep sevdim. Annemin isteklerine karşı çıkamayacak kadar zayıf olduğumu kabul ediyorum. Yapmamalıydım. Ama senin de insanlığın hataları ve zaafları konusunda engin bir bağışlayıcılıkla konuştuğunu çok dinledim. O bağışlayıcılığı bana da göster. Hatalı davrandım. Affet beni.”
“Tabii, tabii, affediyorum,” dedi sabırsızlıkla Martin. “Ortada affedilecek bir
şey yokken affetmek kolay. Affedilmeyi gerektirecek hiçbir şey yapmadın sen. İnsan içindeki ışığa göre hareket eder, bundan ötesini kimse beceremez. Ben de iş bulmadığım için senden af dileyebilirim.”
“Ben iyi niyetle söylüyordum,” diye itiraz etti Ruth. “Biliyorsun ki seni
sevmeseydim niyetim de iyi olmazdı.”
“Doğru ama o iyi niyetinle mahvedebilirdin beni.”
Sayfa 459 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Dağ rüzgarı affetsede kırılmıştır bir kez ama dostluk her yarayı sarar kırıkları sevgiyle sarmalar dostlukla sarılan kırık dallar bir gün canlanır hiç kırılmamış gibi çiçek açar affetmek büyüklüktür kalbin ne kadar büyükse o kadar çok af sığar içine küslük zehirse sevmek şifadır
Sen sev sevgi açılmaz dediğin kapıları açar aşılmıyacak yol kapanmayacak yol yoktur iki gönül arasında yeterki sen umudunu kesme
Sevmek o yıkılmaz sandığın inadı yıkar taş kesildiğini sandığın kalbini sarıp sarmalar yeter ki sen sev yeter ki affet kırıldığı sandığın dalların bir gün elbet çiçeklenir aşılamaz sandığın yollar birgün elbet biter sen yeter ki
UMUT ET
Kusurluyum,günahtan daralmış kalbim,aciz pişmanlıkla sana yöneldim.Mevlam bir deri ve kemikten olan bu kulun zayıftır öyle ki rüzgarda üşür,güneşte bunalır,bir sinek ısırıgından yanar canım.Kudret güç sendedir.sen yardım etmez isen nasıl su dahi içemezken.gaflete düşüp haddi aşan bu kulunu affetmessen zayıf aciz olan bu kulunu öfkenden kim kurtarabilir.heryer senin nereye kaçabilir.cezalandırmak da affetmekte senindir.Benim Rabbim sensin ve ancak senden af dilerim.affetmek şanındandır öyleyse beni affet.
“Hatalı davrandım. Affet beni."
"Tabii, tabii, affediyorum," dedi sabırsızlıkla Martin.
"Ortada affedilecek bir şey yokken affetmek kolay. Affedilmeyi gerektirecek hiçbir şey yapmadın sen. İnsan içindeki ışığa göre hareket eder bundan ötesini kimse beceremez. Ben de iş bulamadığım için senden af dileyebilirim."
"Hatalı davrandım. Affet beni."
"Tabii, tabii, affediyorum," dedi sabırsızlıkla Martin.
"Ortada affedilecek bir şey yokken affetmek kolay. Affedilmeyi gerektirecek hiçbir şey yapmadın sen. İnsan içindeki ışığa göre hareket eder bundan ötesini kimse beceremez. Ben de iş bulamadığım için senden af dileyebilirim."
Sayfa 459 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Affetmek var ya, uyduruk bir şeydir, affetmek diye bir şey yoktur. Affetmek de özür dilemek gibi samimiyetsiz bir şeydir. Üstünlüğü ele geçirmek değildir affetmek, çirkinleşirsin affedince. Senden af bekleyenin dünyasına girersin. Onun benden özür dilemesi, üstelik bu özrümü kabul etmek zorundasın anlamına geliyordu. Sahtekarca hani, hiçbir samimiyeti olmayan bir özür. Onu affetseydim ben de aynı sahtekarlığı giyinecektim. Düşünsene, affetmediğim için ben suçlu olacağım. Dönüp ona, seni affetmediğim için beni affet diyeceğim neredeyse.
