geniş göğüslü bir kış göğü okunuyor salâlarda
gözlerinden anlaşılır... çocuklar alınyazısıdır
sen de başkasının alınyazısıydın baba.
çocuk özlüyor şimdi, oysa sarsın isterdi
yüzüne tokat olup inen babayı, dur ağlama
büyüyünce ben de senin gibi ölücem baba.
kalbi kalın... öfkeyle mühürlü kuyular nasıl
sığar tabutlara, eksiksiz ağladım bu şiiri,
bildim hiçbir iple inilemiyor ona... ooy
ömrüm, çıkrıksız bir kuyuymuş baba.
- Asıl sen nerden çıktın Kenar, seni hayatımdan silmek için hangi tuşa basmam gerekir ya?
- Ayıp oluyo ama Sıdıka, ben sana kalbimi veriyorum sen bana error veriyosun.