Adını koymak istemediğim bir şeylere ağlamak gelir arada sırada içimden. Kime, kimin için ağladığımı bilirim aslında. Kime, kimin için, hangi zamanlar için ağladığımı... Susmayı, bir kez daha susmayı tercih ederim o zaman da. Susmayı, bir kez daha kendim için susmayı, bazı suskunlukların çok sesli olduğunu bilerek, istesem de istemesem de yeniden anımsayarak...