CÜMBÜŞ-İ EDEBİYAT
Uyandım kollarında,
Çocuğunum.
Kalbinde sancılarla,
Heyecan oldum.
Ah nefesine sıcak sıcak,
Kavruldum.
Sen kat kat edilen dualarımda,
❝Ah Milena palto giymeye üşenirken bile bu koca dünyayı sırtımda nasıl taşırım ben? İçinde bulunduğum durumu kimseye anlatamam. Sen de anlamazsın ben bile anlamıyorum ki başkasına nasıl anlatırım? ❞
❝Ah Milena palto giymeye üşenirken bile bu koca dünyayı sırtımda nasıl taşırım ben? İçinde bulunduğum durumu kimseye anlatamam. Sen de anlamazsın ben bile anlamıyorum ki başkasına nasıl anlatırım? ❞
📖| Milena'ya Mektuplar
🍂| Franz Kafka
Yakamoz& Papatya -9
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
Ah baylar, belki de ben ömrüm boyunca başlamayı da, bitirmeyi de beceremediğim için kendimi akıllı bir adam sayıyorum.
Sayfa 20Kitabı okudu
“Whitman’dan alıntı yapıyorum:
Ah ben! Ah hayat! Yinelenip duran soruların,
Uçsuz bucaksız vefasızlar silsilesinin,
Aptallarla dolu şehirlerin..
Ortasında ne faydası var, ah ben, ah hayat?
Cevap
Yaşıyorsun işte- Hayat var, hüviyet de öyle,
Zorlu oyun devam ediyor, belki sen de katılırsın bir dizeyle.”
Beyazlamış tenim, korkudan değildi.
Ölüm beyazlığının habercisi olan bu soğukluk ve beyazlık, içimde ölen çiçeklerdendi.
Duygulardan,
Öne eğilmiş başımdan,
Kambur durmuş yüreğimdendi.
Ne çok hayaller doluydu insan oğlunun zihni.
Ne çok umut doluydu kalbi.
Sevgi dolu, sevinç dolu.
Bazen düşünüyorum, ne kazandım sevdaya dair şimdiye dek
Ah Milena palto giymeye üşenirken bile bu koca dünyayı sırtımda nasıl taşırım ben? İçinde bulunduğum durumu kimseye anlatamam. Sen de anlamazsın ben bile anlamıyorum ki başkasına nasıl anlatırım?
ÖLMÜŞ BULUNDUM
O firaka hiç varmazdım
Küflüydü sokakları
Çiy kokardı sabahtan
Şöyle bir düşündüm de
hiç gitmezdim aslında
Ama
…
Gitmiş bulundum
Uluorta
“Seyrek gülüş sen ne güzel bir şeysin
Nazlanırsın ama bir gün gelirsin.
Düşen bir yaprağa bağladım hayatımı
Olsun artık diyorum ne olacaksa
Paralı asker miyim, neyim ben
Ekleyip duruyorum sabahları akşama,
Kendimi arıyorum meşgul çalıyor
Gerçi söylenmez böyle şeyler uluorta
Aşk diyor başka bir şey demiyor kalbim
Nasıl bir dostluk ki bu,hem
Ben Bir Garip Pişmaniye
Sen Anlayabilir misin Mısraların Dilinden şiir ekibimin baş kahramanlarından çok sevdiğim ve kendisine hâlâ değer verdiğim bir Ögrencimin kendisine ödül kazandıran bir mizahı şiiri beğenilerinize 🙂
Yaşlı, genç, zayıf ve şişman.
Bunu bir yiyen bir de yemeyen pişman...
Emek ve fedakarlık ister işte bunu gerektirir zaman,
Bu çile zorludur bu ateş harlı bu yol çok yaman...
Erittiler zavallı şekeri bir mum gibi,
Yağı koydular cızladı o garip yüreğim gibi.
Olmuştum sanki hapisten tahliye olan bir mahkum gibi....
Ama çilem daha bitmemiş ki, çekmeye başladılar kulağımı, bir masum çocuk gibi.
Ah sormayın dostlar, ne kadar pişmanım.
Ne arayanım var ne de soranım.
Dostlar ben kim miyim, bir garip pişmaniye.
İnsanoğlu sana afiyet olsun, bir tabakta beni ye...
M.A
İnsan değer verdiği insanın yüzüne gerçekleri vurmalı... bir şamar gibi gelse de...
Bir yaz yağmuru gibi ol
Ansızın çık karşıma
Tüm bu sevmeyenlere inat öyle sev ki
Ben de inanayım aşka sevgiye
Herşeyde bir kusrum var evet
Ama sen o kusurlarima inat sev ki yaşamanın bı anlamı olsun
Nefes alamıyorum nasıl bir ah işittim ki kimseyi sevdiremiyorum kendimi
(Şahsıma ait)
27.04.2024
Sizler, tüm umutları kesilmiş insanlarsınız! Sizler, dört duvar arasına mahkûm olmuş insanlarsınız! Sizler... sizler, dışarıda ve içeride hiçbir işe yaramaz, dünyaya yalnızca gün saymaya gelmiş zavallı insanlarsınız! İşte buraya bir silah koyuyorum, işte umutlarınız ve yaşamınızı kısıtlayacak, birinizi daha hayattan silebilecek gerçeklik; bunu