Ah keşke şair olsaydım!
Ama Homeros ya da Puşkin ayarında bir şair..
Sayfa 31Kitabı okuyor
Tekrarlamaya gücümün yetmediği
Olayları ne diye anlatayım oğlum?
Ah, yalnızım, çok yalnızım şimdi,
Mezar kapılarının önünde gönülden uyurken,
Hatırlıyorum elemimi ve kimi zaman
Bir düşünce doğunca geçmişle alakalı,
Yuvarlanıyor aşağı ak sakallarımdan
Ağır mı ağır bir damla gözyaşı.
Ah, keşke şair olsaydım! - ama Homeros ya da Puşkin ayarında bir şair; onlar kadar yetenekli olmayan bir şair bu işin üstesinden gelemez - ey okuyucu, eğer bu kadar yetenekli olsaydım parlak renkler ve büyük bir fırçayla bu baloyu resmederdim…
uçup gittiğinde karanlık gece
sen de bırakıp gideceksin gözlerimi,
ah, yeni bir geceye kadar
gönlüm aşkı unutabilseydi!
“Aşk düşüncesini yüreğimden koparıp
güzeller güzelini unutmak istiyorum.
Ah, Maşa’dan kaçarak
özgürlüğe kavuşmak istiyorum.
Beni esir alan gözler
her zaman karşımdalar.
O gözler ruhumu,
huzurumu rehin aldılar.
Neler çektiğimi biliyorsun.
Ah Maşa! Acı bana!..
sevgilim, inan sana.”
Sayfa 45Kitabı okuyor
Bu dünyada herkesin düşmanı var ama,
Sen dostlardan koru bizi Tanrım!
Ah, bu dostlar, benim dostlarım!
Onları boşuna değil anımsadığım.
IV-XVIIIKitabı okudu
Ah, aşkın çilekeşi tutkuyla
Acılar çekiyorsa ümitsizce,
Dostlarım, yaşamak üzücü de olsa.
Pekala yaşanabilir yine de.
Sayfa 16 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ah,mənim gəncliyim mənə yad oldu
Ayrılık
Ah güzelim seninle,
Gökçe bir şeydi buluşmak...
Ah bir hüzün ayrılmak,
Canımdan ayrılıyorum sanki...
Sayfa 90Kitabı okudu
Fakat, kaderden kaçılmıyor. Alnımıza yazılan başımıza geliyor.
Sayfa 120
Ah keşke şair olsaydım! (Elbette en azından Homeros ya da Puşkin gibi bir şair olmayı kastediyorum, yoksa daha az bir yetenekle bu işlere hiç kalkışmamak lazım)
Ah, sesimle titretebilseydim yürekleri!
Neden yanıyor bu yararsız ateş göğsümde,
Ve yazgı neden vermedi bana
Söylevcinin müthiş yeteneğini?
Sayfa 9Kitabı okudu
“ Başım benim, başcağızım
Sonuncu dereceden memur başı
Tam otuz yıl, üç yıl daha
Sessizce hizmet ettim Çara
Ah, kazanamadın başcağızım
Ne beş on kuruş, ne bir mutluluk
Ne bir çift iyi söz
Ne de büyük bir rütbe
Kazandığın tek şey başcağızım
Yüksek bir darağacı oldu
Akçaağaçtan bir Kiriş
Ve ibrişimden bir ilmek.”
Sayfa 415 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ah perişandır hali, vicdanı temiz olmayanın!
Ah bu okumuşlar neler uyduruyorlar!