Taaa şafakları
Nice bir
Yangınları düşer alın çatıma
Gencecik ölüme gitmenin.
Yığılır boşkovanlar, dumanlı
Ve susar mitralyözler kuytularda.
Suskundur,
Karanlıktır,
Şu anda cebimde on beş altınım var. Bu işe on beş guldenle başladığım günler oldu! Dikkatli oynarsam... Ah, hala akıllanmadın! Küçük bir çocuk gibiyim! Nasıl oluyor da yıkılmış bir insan olduğumu anlayamıyorum! Peki ama neden eski kişiliğimi bulamıyorum? Evet! Her şey bir kerecik dikkatli, temkinli oynamama bağlı! Sadece bir kere kişiliğimi bulabilirsem, bir saat içinde tüm yaşantımı değiştirebilirim. Önemli olan kişilik. Lüleburgaz'da, talihe yenildiğim son dakikada olanları hatırlasam yeter. Ah, ne kararlı bir tutumdu o! Bütün paramı vermiştim, hepsini...
Aslında Bütün Sorunların Nedeni Belli... Ayrıştırmak ve Baskılamak... Nasıl mı? Mesela Yemek Ayırt Edersen, Sağlıklı Beslenemezsin, Cinsiyet Ayırt Edersen Kim Kötü, Kim İyi Anlayamazsın, Renk Ayırt Edersen, Irk Ayırt Edersen, Köken Ayırt Edersen, İnanç Ayırt Edersen, Yaş Ayırt Edersen, Görünüş Ayırt Edersen Hep Aynı... Diğeri de Öyle, Dini Öğrensin Diye Baskı Yaparsan Dinden Uzaklaşır, Okusun Diye Zorlarsan, Okumaz, Çalış Diye Baskı Yaparsan Kaçar, Yapma Dersen Yapar, Sus Dersen Susmaz Gibi Gibi Uzar Gider... Yani Anlayacağınız Çözüm Diye Önerilen Her Şey Saçmalık, Sorun da Sebepte Yolu da Belli... Ama Biz İnsan Olmayı İş Sanıp, Okumayı Zorunluluk Kabul Ettikçe Cahil Beyinlerin, Ukala Tavırlarını Kabul Görüp Susmayı Tercih Ettikçe, Ne Cinayetler Biter, Ne İş Sorunu, Ne Eğitimsizlik, Ne Yolsuzluk, Ne de Kötülük... Ah İnsanoğlu Ah... Bir Kere de Geç Şu Sınavı... Soner AYAN
Gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım:
Elemim bir yüreğin kârı değil paylaşalım:
Ne yapıp ye'simi kahreyleyeyim bilmem ki?
Öyle dehşetli muhîtimde dönen mâtem ki!
Ah! Karşımda vatan nâmına bir kabristan
Yatıyor şimdi Nasıl yerlere geçmez insan?
Şu mezarlar ki, uzanmış gidiyor, ey yolcu,
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerede ucu!
Bu ne hicrân-ı müebbed, bu ne hüsrân-ı mübîn
Ezilir rûh-i semâ, parçalanır kalb-i zemin!
Azıcık kurcala toprakları, seyret ne çıkar:
Dipçik altında ezilmiş, parçalanmış kafalar!
...
Gitme Ey Yolcu Şiirinden
Ah şu Bukre, Yaralı, Elif Gibi Sevmek gibi kopyala-yapıştır romanları(!) okuyanlar...akıl spazmı geçiriyor insan..
resulullahla-benim-aramdaki-farklar
resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim.
resulullah yolda ebu bekir'i görse "es selamu aleyküm ya sıddık"; derdi,
ben yolda ebu bekir';i görsem tanımam.
resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.
ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
gırtlağından
alper’den 700 lira borç aldım bugün
israil devleti gömülsün diye karanlıklara!
çünkü eğer borcu varsa bir mazlumun
başka bir mazluma
bir mazluma
mazlum…
sevgilim
tam buraya uygun bir ayet bulamıyorum.
oysa ne çok ayet vardı 90’larda…
baktığımız her yerde ayrı bir allah
gördüğümüz her peygamber yeni bir mağara.
insan olmak bizatihi
ÖLEN VAR
Dünya’da ki bütün insanlar..
Bir dakikalığına sussanız!..
Ne olacak sanki...
Görmüyor musunuz ki?
Ölen insanlar var,her yerde...
- Yo, doğru değil bu Yegor Petroviç. Umutsuzluğa kaptırma kendini. Sanatta sabırla direnme gerek. Oysaki sen karamsarlık anlarında hep yetenek yoksunluğundan yakınıyorsun. Yanılıyorsun kardeşim; yeteneğin var, buna eminim. Sanat duyuşu ve anlayışından hissediyorum bunu. Bana anlattığın geçmişinden belli... Şu karamsarlık, umutsuzluk bunalımların
Sayfa 15 - Varlık Yayınları - Nihal Yalaza Taluy Çevirisi(Sayfa 15-16)
Sergey Yesenin'e.
Sen gittin,
diyorlar
yukarılarda bir dünyaya.
Sonsuzlaşma-
Uçuyorsun,
parıldayan yıldızlara çarparak.