Kendinden çokça söz etmek, bencillerde, tedirgin kişilerde, hatta melankoliklerin belli bir kesiminde de görülen kötü bir alışkanlıktır.
Sayfa 30 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
Dönem
Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü günlerdi; hem bilgelik çağıydı hem ahmaklık; hem inancın devriydi hem şüpheciliğin; hem Aydınlık hem Karanlık bir mevsimdi; umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı; hem herşeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu; hepimiz ya doğruca Cennete gidecektik ya da tam aksine istikamete..
Sana doymak, korkunç ahmaklık olur.
Hadi gel..
"Sana doymak, korkunç ahmaklık olur."
“Görülüyor ki ahmaklık sade ahmaklara değil,akıllı olduklarını sananlara da hükmediyor…”
''Sana doymak, korkunç ahmaklık olur..''
''Ahmaklıkla gurur aynı ağacın meyvesidir''
Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü günlerdi; hem bilgelik çağıydı hem ahmaklık; hem inancın devriydi hem şüpheciliğin; hem Aydınlık hem Karanlık bir mevsimdi; umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı; hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu; hepimiz ya doğruca Cennete gidecektik ya da tam aksi istikamete - özetle; şu an içinde bulunduğumuz döneme öyle benzer bir dönemdi ki dönemin, sesi en çok çıkan otoriteleri bu günler hakkında -olumlu anlamda da, olumsuz anlamda da - ancak ve ancak "en" sözcüğü kullanılarak konuşulabileceğini iddia ediyorlardı.
Sayfa 3Kitabı okudu
Akıl gibi ahmaklık da derinleşebiliyormuş.
Sayfa 60Kitabı okudu
