M.Ö 4-5. Yy'da yaşamış en iyi trajedi şairleri arasında yer alan 
Euripides 'un, günümüze ulaşan en önemli eserlerinden biri olan 
Herakles'te; tanrıların gazabını almış, zamanın en yiğit savaşçısı olan Herakles'in başından geçenlerin anlatıldığı toplamda 70 sayfalık bir derleme. Yer yer efsane şeklinde ilerleyen bu psajlarda ''günümüze'' dair çokça gerçeklik bulmak da mümkün. Zira çağlar boyunca acı ,mutluluk, sevgi, erdem gibi insani etmenler hiç değişmeksizin kalpten kalbe aktarılıp durmuş. Bizler de sonraki kuşaklara bu meşaleyi ulaştıracaz. (Umarım sönmez)
Antik Yunan mitolojisi'nde elinizi kime atsanız ya filozoftur, ya tanrı ya da tanrıça! Geçim derdi yok, aidat yok, Eflasyon yok, Nihat Doğan yok, dert yok tasa yok... Kelimelerin bolluğunda (keşfinde) ne söylemişlerse özlü söz olmuş yahu:) Her şey onlar için "Merak unsuru" olmuş. Gerçi onlar kaç bin yıl önceden bazı doğru tespitleri yapıp bizleri uyarmalarına rağmen günümüzde akıl olarak pek de bir şey değişmemiş olması ne acı, ders alınmıyor ki yahu!. (Dünyayı hala tiranlar kasıp kavuruyor) Neyse 
Sokrates'in Savunması'nı okumadan Herakles'in ve saz arkadaşlarının üstlerine çok gitmek istemiyorum. Sonuçta masumiyet karinesi diye bir şey var.
Beğendiğim bu trajediyi sizlere de tavsiye ederim dostlar.
Sevgi içimizde...
