Hüsamettin Bey kapıdan başını uzattı. “Ne var Hikmet, oğlum?” diye sordu. “Biriyle kavga mı ediyorsun?” “Beni yalnız bıraktılar albayım,” diye dert yandı Hikmet. Albay, Hikmet’in başını okşadı: “Üzülme oğlum, ben varım. Bu yetmez mi sana?”
Sayfa 446Kitabı okudu
Albay Hüsamettin Bey
"Kendimle konuşurken bile onun hoşuna gitmeğe çalışıyordum."
Sayfa 81 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Albay Hüsamettin Bey
Başkalarını yargılama, derdim. Sen de aynı ölçülerle yargılanacaksın.
Sayfa 102 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Albay Hüsamettin Bey
Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor.
Sayfa 101 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun? Bütün hayatımca bu cam kırıklarını beyin zarımın üzerinde taşımak ve onları oynatmadan son derece hesaplı düşünmek zorundayım. Bir filmde görmüştüm doktor: senin gibi gene bir doktor olan ve sözüm meclisten dışarı, delice planlar kuran
Albay Hüsamettin Bey
Uğraştıkça daha derin bir bataklığa gömüldüğümü hissediyorum.
Sayfa 68 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Kızı üzmüyorsun ya Hikmet?"diye mırıldandı Hüsamettin Bey.
Üzüyorum albayım.Sonra gidip ne diller döküyorum bilseniz.'Neyin var canım?'filan diyorum.Daha neler söylüyorum.Gözlerine filan bakıyorum.Siz gerçekten doğru söylüyorsunuz albayım.Ben adam olmam.Ben,tek başıma yaşamalıyım;başkalarını zehirlememeliyim.Dama çıkıp ulumalıyım kurtlar gibi."
"Kediler,"dedi Albay,"Miyavlarlar."Hikmet gülümsedi;Sizi de bu mizah duyusu kurtarıyor albayım."Ellerini iki yana açtı:"Ne yapalım?Şehir kurtları da yer darlığı dolayısıyla dama çıkıyor.
Sayfa 259Kitabı okudu
Albay Hüsamettin Bey
Bir zamanlar seni sevmiştim. Ve sevgiyi senin suretinde yaratmıştım.
Sayfa 90 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Albay Hüsamettin Bey
Beklenen geç geliyor; geldiği sırada da insan başka yerlerde oluyor.
Sayfa 73 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Albay Hüsamettin Bey
Beni anlamadılar, Sermet Albayım, beni anlamadılar.
Sayfa 76 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Albay Hüsamettin Bey
"Huzurumuz var da denemez. Vaktimiz bol olduğu için, bütün günümüzü huzursuzlukla dolduramıyoruz sadece."
Sayfa 74 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Albay Hüsamettin Bey
"Yeni tanıdığı birinin karşısında çok tedirgin oluyor bu çocuk. Yanlış anlaşılmaktan, eksik anlaşılmaktan korkuyor."
Sayfa 78 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Bilirsiniz bu doktorları." İnsanlarla birlikte bulunma dediler. Yalnız kalma dediler. Üzülme dediler. Sevinme dediler. "Fakat hiç belli olmuyor. Aslan gibi adamlar devrilip gidiyor da biz, kör topal idare ediyoruz işte. Zahmete alıştık; onsuz yapamıyoruz. Ben de doktoru dinlemiyorum albayım. Bir sigara verin bana." Albay sevindi; kırmızı çiçekli sigara kutusunu açtı. Sermet Bey de yaktı, titreyen elleriyle. Sen bütün emekli albayların ümidisin Hikmet. Sen de, 'Bir sigara versene,' diyen askerlik arkadaşın gibi olursan, ne yapar bunca titreyen el? (Allah göstermesin.) Sen daha gençsin, bir yolunu bulursun. "Söndü galiba." Bir kere de sen yak, Hüsamettin Albayım. Nedir bu başımıza gelenler?"
Sayfa 100 - İletişim Yayınları, 13.baskı - 2002Kitabı okudu
“Bilmiyorum,” dedi albay. “Seni ve süt dökmüş kediyi yanyana düşünemiyorum.”
Hikmet duymadı: “Şimdi aslan kesiliyorum albayım.”
“Kızı üzmüyorsun ya Hikmet?” diye mırıldandı Hüsamettin Bey.
“Üzüyorum albayım. Sonra gidip ne diller döküyorum bilseniz. ‘Neyin var canım?’ filân diyorum. Daha neler söylüyorum. Gözlerine filân bakıyorum. Siz gerçekten doğru söylüyorsunuz albayım: Ben adam olmam. Ben, tek başıma yaşamalıyım; başkalarını zehirlememeliyim. Dama çıkıp ulumalıyım kurtlar gibi.”
“Kediler,” dedi Albay, “Miyavlarlar.” Hikmet gülümsedi; “Sizi de bu mizah duyusu kurtarıyor albayım.”