“İnsanlar ömürlerini satıp,dünyanın geçici emellerini ve mallarını alıyorlar,sonra da onlara dört elle sarılıyorlardı.Üstelik öyle de sıkı koruyorlardı ki!..Sandıklar ve hazinelerle koyuyorlar,mevkiler ve makamlarla süslüyorlardı.Kimisi zenginliğine ,kimisi şöhrete ,kimisi güzelliğe yapışmışlardı.Eşiğinize geldiğimde ömrümün varı zenginliğimi de ,güzelliğimi de Allah elimden almıştı.Sitare olmayan alem ,olmazsa da olurdu sanki.O’na sitem mi etmeliydim,düşmanlık mı,bilemedim.Sonunda Sitare ‘mi alana ben de canımı satmayı uygun buldum ve gönlümü yalnızca O’na adadım ;Sitare ‘mi güneşe kattım ,mecazdan ve hayalden geçip O’nun aşk oduna,hakiki aşkın oduna yöneldim.”