Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
~~~KitapAğacıDevrialemKulübü~~~
KitapAğacıDevrialemKulübü nün aralık ayı kitabı olan AcımakYok kitabı da yazarı da daha önce farketmediğim kulüp sayesinde farkettiğim kazanılmış 1yazardır. Döplin tarihi romanlardan bilimkurguya, denemelerden oyunlara otuzdan fazla eseri olmasına rağmen çok çevrilen kitabı yoktur fakat en bilindik eseri Berlin-Alexander Meydanı dır ki sıradaki
20.yy Alman edebiyatının önemli eserlerinden kabul edilen Berlin Alexander Meydanı, hapisten yeni çıkan, hayatının kalanında iyi ve namuslu bir insan olma kararı almış, eski bir hamal ve fabrika işçisi Franz’ın başından geçenleri anlatıyor. Arka planda da 1920’ler Almanyası’nı resmediyor Döblin; hızla artan enflasyon, yoksulluk ve sefaletle beraber toplumda yükselen homofobik ve antisemitik algı, Nasyonal Sosyalizm’in duyulmaya başlayan ayak sesleri ve yozlaşan ahlak anlayışıyla beraber dönemin Alman toplumunu yansıtıyor. Tüm bunlar Alman edebiyatında görmeye çok alışkın olduğumuz konular ancak bir başyapıt olan bu romanı sıradışı yapan yazarın anlatım tekniği. Berlin Aleksander Meydanı bu açıdan gerçekten çok özel bir eser. Hem birinci tekil hem üçüncü tekil şahıs anlatımının kullanıldığı metin boyunca, araya serpiştirdiği monologlarla zaman zaman farklı karakterlerin zihinlerinde gezdiriyor okuru Döblin. Bunun yanında, oldukça detaylı bir şekilde Berlin’den kesitler sunuyor metin boyunca. Adeta çok uzaktan yavaş yavaş ana karaktere yaklaşan bir kamera gibi, çoğu yerde karakterin bulunduğu ortamı ve hatta bu ortamdaki farklı insanları resmederek Franz’ın hikayesine geçiş yapıyor. Bu nedenlerle okurun dikkatini uyanık tutmasını isteyen bir roman. Çok sevdim. Farklı tarzda metinler okumaktan hoşlananlara tavsiye ederim.
Bir yazar daha ne kadar cesur olabilir?
Alt tabakadan, sıradan, doyumsuz bir serserinin basit hayatını ele alan Pikaresk bir roman bu. Ancak Alfred Döblin’in müthiş anlatım tarzı ile bir şahesere dönüşmüş. Okurken, bu kitabı nasıl olup da yıllar boyunca evde beklettiğime hayıflanıp durdum.
Roman, adından anlaşıldığı gibi Berlin’de geçiyor. Zaman, eşsiz bir kırılma anı: Birinci Dünya
1920 yılının Berlin'ine bir yolculuğa çıkıyoruz. Trende karşımıza çıkan üç çocuklu dul bir kadın var. Dış pencereden bakan kadına takılıyor bakışlarımız, bitik ve yorgun lakin kafasının içinde düşüncelerle savaş verdiği aşikâr...
Üstleri başları pekte bu yeni şehire uygun değil, fakirliği her parçasında gözlemlemek mümkün. Büyük şehir büyük
Modern Alman Edebiyatı'nın önemli eserlerinden biri. Okuması da pek kolay değil.
Öncelikle üsluba alışmak biraz zaman istiyor. Yazar yoğun betimlemeler ve sık başvurduğu bilinç akışı metodunun yanında, özellikle diyalogların paragraf yapısında oldukça karışık bir biçim kullanmış. Konuşmalar, tırnak içinde ve yan yana sıralı cümleler şeklinde
İki dünya savaşı arasındaki dönemin Almanya'sında geçiyor roman. Fakirlik, Yükseliş ve Kriz başlıklı üç bölümde dönemi kahramanların hayatları döngüsünde sosyal , psikolojik, ekonomik ve politik yönden de anlatmış oluyor yazar. 1920'lerde kocasının ölümünden sonra kırsal yaşamlarını terk ederek kente gelen anne ve üç çocuğu fakirliğin pençesinde yaşamlarını sürdürürlerken , annenin hayatta kalma mücadelesi, intihara teşebbüs etmeye varan çaresizligi, evin büyük oğlu Karl 'ın ailenin kurtuluşu için kendi varlığından kopuşu, varlıklı dayının desteği ile Karl 'ın ve ailesinin yükselişi sonrasında başlayan ekonomik krizle birlikte çöküş. Bölümler arasında Karl karakterinin başkalaşımı o kadar keskindi ki aynı kişi olduğundan emin olamıyor insan. Kitap boyunca Alman disiplini olarak da bildiğimiz o katı ve soğuk hava bana Karl üzerinden özellikle eşi Julie ve Karl'ın kalesi olan ev metaforunda fazlasıyla yansıdı. Kitabın başlarında Karl'ı sokak hayatına çeken Paul'e ne olduğu okuma sürecinde hep bir soru işaretiydi ,ki kitabin sonunda işçi hareketinde ortaya çıksa da bana göre bazı karakterler ve süreçler romanda havada kaldı. Zor bir okuma oldu diyebilirim, yer yer sıkılıp bırakmayı da istemedim değil.