''Çıkarın beni buradan, tek düşündüğüm buydu.
O aralar öyle çok şeyden sıkılıp, öyle çok kişiden kaçmıştım ki. Pek bir salmıştım kendimi, kilo almıştım. On yedi yaşımda ne büyük sorumluluklar yüklemişim omuzlarıma, anlamamıştım bile. Ama hayır, dünyayı ben kurtaramazdım. Hiç kimsenin tek başına yapamayacağı gibi.
Kaçtığım sorunlar mıydı,
Sayfa 99 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir
Sana yazdığım bu son mektubu anlamsız 'keşke'lerle süslemeyeceğim, çünkü keşkelerin kimseye bir yararı olmadığını artık öğrendim. Sana daha fazla 'ben'i de anlatmaya çalışmayacağım, çünkü artık ne benim, ne bu sevdanın ne de beni anlayabilmenin hiçbir anlamı kalmadı. Bundan sonrası için kendi adıma Allah'tan tek dileğim; bir gün senin gibi güçlü
Bu depresyon kelimesine yapışıp iç sıkıntısının uçsuz bucaksız denizinde bocalarken karşına uzun zamandan beri görmediğin bir ahbap çıkar. Kılık kıyafetinin düzgünce olduğunu görür görmez derhal aklına kendi meteliksizliğin gelir ve gafil dostundan, talihin varsa, bir iki lira borç alırsın… İşte ondan sonra mucize başlar. Şiddetli bir rüzgâr
