Gıdıl İsmet...
Beni merak ediyorsanız bu resimden bana bakın.
dropbox.com/s/josp2eiqbczyc...
Üzerimde duran küllük, yeşile çalan taşlı çakmak ve yarım bırakılmış bir Maltepe sigarasından ibaret. Gerisi alabildiğine toz, toprak. Unuttular bizi, işe yarar yanlarımızı söküp bir boş tarlaya çektiler hurdamızı. Şimdi kurda kuşa yuva
"Birkaç idealist müstesna, yüksek tahsilin eşiğinde, istikbale nişan alan her Türk gencinin gönlünde bir apartman yatıyor. Apartman! Genç ve yaşlı, mimar ve doktor, esnaf ve avukat, tüccar ve memur, komisyoncu ve müteahhit, her şuurun altı ve üstü, boydan boya, silme apartman kesilmiştir. Apartman! Cimri parayı bunun için'biriktiriyor, iş adamı bunun için taban tepiyor, avukat bunun için mahkemede coşuyor, doktor bunun için gözünü profesörlüğe dikmiş, vekilin treni gelmeden üç vapur evvel Haydarpaşâya damlıyor. Apartman! Sabahleyin, yatakta mahmur gözler açılınca, uykunun rahaveti içinde erimiş vücudu kamçılayan, ve obüs gibi sokağa fırlatan ideal: Apartman!- Bir tek varlık sebebi, yaşamanın hikmeti-, bahtiyarlığın, temli, insanlığın gayesi, memleketin selâmeti, kâinatın sırrı: Apartman !"
Sayfa 64 - İstanbul: İstanbul Halk Basımevi (Akbaba Yayını No: 4), 1943.Kitabı okudu
Karalama (Naçiz' Hane)
İnsanlar doğar, büyür yaşar ve ölür, diye öğretildi bizlere. Evet insanlar bir şekilde doğuyorlar. Bir şekilde büyüyor, bir şekilde yaşıyor ve bir şekilde de ölüyorlar. O arada yaşanan "bir şeklin" aslında insanlığın yaşam içindeki yerini vurgular niteliktedir. Bizler insanoğlu olarak yaşamı tanımlamaya çalışırken milyonlarca hücre içinden birinci çıktığımız için ona şans demiyoruz. Şanssızlığına her gün küfreden, neden birinci geldiğini anlayamayan, altı üstü keşkelerle dolu bir dolu söylemleriyle yaşamı öfkeleriyle lanetleyen de aynı insanoğlu. Yani insan bir şekilde doğuyor; kendini tutamayıp içine boşalan sorumsuz bir insanoğlu yüzünden. İnsan büyüyor; büyümek için ekmek bulamayan ve kası yiyen bir anatomi yüzünden. İnsan yaşıyor; adına yaşamak dendiği için belki de... Ve son olarak insan ölüyor; geride bıraktıkları pişmanlıklarıyla, kırıp döktükleriyle, yalanlarıyla, iyilikleriyle, gönlünü son dakika aldıklarıyla, kırılan umutlarıyla. Perde arkasındaki her ne ise, bizlere verdiği aklı da kullanarak ve yakarak da belki de insanoğluna neden bu kadar öfke duyduğunu bir şekilde yaşamımın son anına kadar tekrarlayıp duracağım. Neden? Neden bu kadar öfkelisin? Doğmak, büyümek, yaşamak ve ölmek... Bu seni memnun ediyorsa şayet, iyi böyle. Böyle olduğu için. (!)
İsveç Kürt kolonisinin edebiyat prensi: Firat Cewerî
M. Xalid Sadînî Independent Türkçe için yazdı
M. Xalid Sadînî
Cuma 17 Nisan 2020
İddialı olmak istemem ama bence Kürtçe yazmak, Kürt yazarı olmak, Kürtçe kitap sahibi olmak kutsal bir şeydir.
Çünkü özellikle Türkiye'de yaşayan Kürtler (ahval iyi olsaydı Türkiye Kürdistan'ı diyecektim, normal olsaydı Kuzey Kürdistan diyecektim, ama demiyorum,
Terör
Terör bir insanlık suçudur, dil, din, ırk, mezhep, cinsiyet, yaş, meslek ayırt etmeden insanları kaos, korku ve paniğe sürükler. Muhasır medeniyetlerin taşeron eliyle yaptırdıkları hain bir eylem biçimidir. Bulunduğumuz coğrafya ve konum itibari ile haçlı savaşları terör savaşlarına dönüşmüştür. Kitaplarımda da bu terör konusunu hikaye olarak
