Amin Maalouf
Kiliseden çıktığında Tanios, meydan tarafından katırını çekiştirip duran gezgin tüccarı gördü. Keşişin karısı:
- İmansız Nadir de hep ayin bittikten sonra gelir. Günahı o kadar çok ki, Tanrı'nın evine girmeye cesaret edemiyor, diye seslendi.
- Yanılıyorsun Huriye Kadın, ben hep vaktinde gelmeye çalışıyorum ama katırım istemiyor. Uzaktan çan sesini duyduğunda, ilerlemez oluyor. Günahı çok olan o olmalı.
- Ya da onu korkutan çok şeye tanık olmuş... Zavallı hayvan, anlatabilseydi, hapsi çoktan boylamış olurdun. Ya da cehennem kapısını..
- Cehennem kapısına vardım bile. Sen burayı cennet mi sandın?Tanios Kayası, Amin Maalouf (Sayfa 104 - YKY)
"Her şeye üzülen ama hiçbir şeyle ilgilenemeyen insanlar olduk.
Üzüntülerimiz bile ilgiden mahrum.."
Amin Maalouf
Herkes ötekilerin duasını sustursun diye kendi tanrısına yakarıyordu.
Uzun zamandır okumayı istediğim ama hep ertelediğim bir kitaptı.. İyiki okumuşum.. Ömer Hayyam'ı daha yakından tanımış oldum ve tabiki daha çok sevdim.. Amin Maalouf'un okuduğum ikinci kitabı oldu.. Yazarın anlatımı harika.. Olayları birebir yaşamış gibi hissettim.. Diğer kitaplarını da okumayı isterim kesinlikle..
Titanic güvertesinde bir Rubaiyat ! Batı'nın gözbebeği Doğu'nun nadide çiçeğini taşıyor !
Sonra oradan savaş geçti. Hiçbir ev, hiçbir hatıra hasarsız kalamadı. Her şey çürüdü; arkadaşlık, aşk, adanmışlık, akrabalık, inanç, sadakat. Hatta ölüm. Evet, bugün ölüm bile bana kirlenmiş, bozulmuş gibi geliyor.'
Kimliğim beni başka hiç kimseye benzemez yapan şeydir.
