Amin Maalouf
tiksindiğim bir şey varsa, o da ırkçılık, ayrımcılıktı. babam Türk annem Ermeni'ydi; felaketlerin ortasında el ele tutuşmalarını sağlayan, düşmanlığı beraberce reddetmeleriydi.
Doğu'nun Limanları, Amin Maalouf (Sayfa 58 - YKY)
Ölümün de kendine has bir bilgeliği var, bazen kendinden çok ona güvenmek gerek.
"ama elden ne gelir, seçimlerimizi biz kendimiz yapmadık, bizim yerimize hep Tarih kendi seçti!"
Rivayetlerin tüm inatçılığına ve cazibesine karşın, gerçekleri kabullenmek gerek: haşşaşinlerin başvurduğu tek uyuşturucu son derece bağnaz bir imandı. Öğretilenlerin en katısı, örgütlerin en etkilisi, görev dağılımlarının en sıkısı tarafından sürekli pekistirilen bir iman.
Ey güzel, sen ki bana derdi derman edensin;
Şimdi: "Çekil önümden" diye ferman edersin;
Senin yüzün canımın kıblesi olmuş bir kez;
Ne yapsın, kıble mi değiştirsin bu can dersin?
her milletten insanın doğu’nun limanlarında yan yana yaşadığı, dillerin birbirine karıştığı o çağ, eski zamanların bulanık bir anısı mıdır? yoksa geleceğin bir belirtisi midir? bu rüyaya sıkı sıkı sarılmış olanlar geçmişten kopamayanlar mıdır, yoksa gönül gözüyle geleceği görenler mi? buna cevap vermeye gücüm yetmez.
Bir toplum en güçsüz bireyini yalnız bıraktığı anda dağılmaya başlar.
