Amin Maalouf

Kelimelerin tadını unutacak kadar uzun süre susarım ve birden bent yıkılır, içimde ne varsa, tuttuğum ne varsa boşaltırım, bitmez tükenmez bir gevezelik başlar; daha çenemi kapamadan pişman olmuşumdur bile.

Hem zaten geleceği kuran, geçmişe dönük özlemlerimiz değil de nedir?

(...) herkes ötekilerin duasını sustursun diye kendi tanrısına yakarıyordu.

Sana en değerli kitabımı verebilirdim; dünyanın malına sahip birine bile eski bir kitap armağan edilebilir.

-Biliyor musunuz, dedi, bendin arkasında haddinden fazla beklemiş bir nehir gibiyim. Hele bir gedik açılsın, beni susturana aşk olsun!

Niye sen, niye ben mi diyeceksin?
Çünkü Allah nasıl ki bazı çiçekleri ağılı yaratmışsa, bizi de aşık yaratmış ondan.

Denizden komşu, hükümdardan dost olmaz.