"İnsanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Anlatabiliyor muyum?"
Cahit Zarifoğlu’nun eşi Berat Hanım’a yazdığı bir mektup.
....
Ne değişti ki benden sonra
Ben gittikten sonra iki üç yıl daha yaşlandın hepsi bu
Benim senden sonra fazla hikayem olmadı
Tamamıyla unutamadım seni
Hem bilirsin nostaljik tarafım da vardır
Mevcut sevdalar güldürmediği zaman yüzümü
Hiç çekinmeden anılara sığınıyorum
Resimler mektuplar belgelenmiş hüzünler işte
Hem ben o zamanki acıları şimdiki sevişmelerden daha anlamlı buluyorum
Bildiğin gibi asiliğim devam etmekte
Ve bu düzene ısrarla uymuyorum
“Böyle anlamsız bir dünyada, ben niye anlamlı resimler çizeyim ki?” Pablo Picasso🎨🖌
Berat Zarifoğlu, anlatır.
Eşimin iyi bir okuru idim. Onun neye kızıp neye üzüldüğünü en iyi yazılarını okuyunca anlardım. Sözlü olarak çok fazla ifade etmezdi ama yazılarında duygularını daha açık ifade ederdi. Yazılarını okumayı o yüzden çok severdim. Bir gün kendisine bir kartpostal göstermiştim. Kartpostalda bir çift, deniz kenarına oturmuş
Günümüze not olsun :)
Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Kitap’ın kendisi kadar zarif , neredeyse her sayfada bulunan ağaç -yaprak çizimleri; yeşil tonların hakim olduğu tam sayfa resimler ile kitap’ın barındırdığı şiirler ve hikayeler ile anlamlı bir bütünlük oluşturmuş. İnsan ve ağaç arasında kurduğu , birbirine entegre huzur veren tasvirler bulunmaktadır . Ağaçlar üzerinden varoluş anlamını barındırmaya çalışan kitap’ın kendisi küçük ama derinliği büyüktür 
Ağaçlar 
Hermann Hesse . Koleksiyon eserler arasında alınabilecek bir kitaptır .
Sahilde birbirine sarılmış bir çiftin resmi üzerine
Cahit Zarifoğlu’nun eşi Berat Hanım’a yazdığı bir mektup;
Berat’e
Bana soruyorsun şu resimdekiler kim, diye.
Emin ol kim olduklarını çıkaramadım. Görünüşe bakılırsa mutlular. Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Acaba anlatabiliyor muyum?
Cahit
Cahit Zarifoğlu nun eşine yazdığı mektup
Berat’e
Bana soruyorsun şu resimdekiler kim, diye.
Emin ol kim olduklarını çıkaramadım. Görünüşe bakılırsa mutlular. Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Acaba anlatabiliyor muyum?
Cahit Zarifoğlu
Berat’e
Bana soruyorsun şu resimdekiler kim, diye.
Emin ol kim olduklarını çıkaramadım. Görünüşe bakılırsa mutlular. Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı.
Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir.
Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Acaba anlatabiliyor muyum?
Cahit
Sayfa 85 - Beyan Yayınları, 2017 *Eşi Berat Hanım
"Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl "zenginin parası, züğürdün çenesini yorarsa", başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir.Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın.İnsan kendi mutlu olma imkânını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin romanların içinde değil kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir.Ve önemli olan yaşanılan ândır. Onu ibadet, sabır, anlayış tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Sayfa 85 - Beyan YayınlarıKitabı okudu
Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir.Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Acaba anlatabiliyor muyum?
Cahit Zarifoğlu
Anne olmak.
Bir canlının içinde büyüdüğünü hissetmek, ondan bir parçanın, ona ait olan bir şeyin günbegün içinde onunla birlikte soluk alıp, onunla birlikte soluk verdiğini bilmek ne muazzam bir şeydi! Dünya üzerinde hiç bir şey bundan daha anlamlı olamazdı. Dünyada yaratılan en büyük sanat eserleri, en olağanüstü resimler, en hayranlık verici heykeller, en nefes kesici romanlar... Hiçbiri bir insanı dünyaya getirmek kadar olağanüstü değildi.
Uzun ama her maddesi anlamlı olan başlık.
“Sosyal Medya Kullanmamak İçin 15 Neden:
1. Sosyal medya kullanımının arkasında insanın kendini tatmin etme arzusu ve kendisiyle başbaşa kalma korkusu olduğunu söyleyebilirim.
2. Mesela İnstagram kullanmak, insanın kişiliği ile değil görüntüsü ile tanınmak istemesinin tezahürüdür. ‘Bunda ne var ki?’ diyebilirsiniz. Evet, hiçbir şey yok!
3.
Sayfa 23
Cahit Zarifoğlu'nun mektubu
~
Berat’e
Bana soruyorsun şu resimdekiler kim, diye.
Emin ol kim olduklarını çıkaramadım. Görünüşe bakılırsa mutlular. Fakat insanlara tavsiyem şudur ki, nasıl “zenginin parası, parasızın çenesini yorarsa”, başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı. Filmler, resimler birer hayaldir. Başka insanların dış görünümleri de bizi aldatmasın. İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan “an”dır. Onu ibadet, sabır, anlayış, tevazu ve merhamet ile anlamlı hale getirmek mutluluğun ta kendisidir. Yoksa deniz kenarında fotoğrafçılar tarafından düzenlenmiş bir mutluluk tablosu sahtedir ve bazı saf kimselerin duygularını istismar etmekten başka bir şey ifade etmez.
Acaba anlatabiliyor muyum?
Cahit Zarifoğlu