Beni son bir kez Kitap'ın koynunda uyut anne. Ölümü öldüren beşiklerde yatır. Birazdan ölebilirim anne. Birazdan minik alnımda dolaşabilir düşlerimden hiç çıkmayan nebilerin ve sahillerin o ışıltılı avuçları o tertemiz dudakları.
Dikkat et ben ölünce dünyanın üstü açılmasın...!
Sayfa 84 - pınar
Üzerinde ”EN GÜZELE” yazılı, altından bir elmayı, şölenin yapıldığı salonun ortasına bırakıverdi. Doğal olarak bütün tanrıçalar, bu elmaya sahip olmak istediklerinden uzun tartışmalar oldu. Sonunda üç büyük tanrıça dışında diğerleri çekildiler. Ama kudret tanrıçası Hera, zekâ tanrıçası Palas Athena ve Aşk tanrıçası Afrodit elmaya sahip olmakta
Bir insan ölünce cenazesinde imam, o ölen kişinin anasının adını olur, babasının değil. Çünkü hayatta tek mutlak annedir. Babanın kim olduğunu bazen anne bile bilemez
Sadece Allah bilir.
Sayfa 159Kitabı okudu
Anne Ölünce
Anne bir kere öldü mü artık bütün zaman dilimleri, olaylar onun ölümüyle tarif ediliyor;
annem öldükten bir yıl sonra, annem ölmeden iki ay önce, annemin öldüğü yıl.
İnsanın aklında bir tek o kalıyor, sonrası gereksiz teferruat..
Sayfa 33Kitabı okudu
Anne Ölünce
Bir anneye nasıl ağlaması gerektiğini insan ancak annesi ölünce anlayabiliyor. Başka bir ağlamaya benzemiyor çünkü. Öğrenilmiş, tecrübe edilmiş bir gözyaşı değil bu. Sadece anneye özgü bir ağlama biçimi. Anneye veda etme biçimi..
Sayfa 34Kitabı okudu
Anne Ölünce
İnsanın annesi ölünce, o güne kadar kapandığını sandığı bütün yaraları yeniden açılıyor, kanamaya başlıyor.
Bağışıklık sisteminin çökmesi gibi bir şey; artık bütün hastalıklara açık hale geliyorsun.
Her şey öldürücü olabiliyor kalbin için. Seni hayatın zehirli yüzlerine karşı korunaklı kılan bütün dirençlerini yitiriveriyorsun. Öyle bir şey..
Sayfa 35Kitabı okudu
Anne Ölünce
Annem ölünce evimiz ev olmaktan çıktı, ruhunu yitirdi, bir pansiyon sıradanlığına dönüştü. Annem, evimizin duvarında asılı bir Kur'an-ı Kerim gibiydi ve oradan inince duvar buz gibi soğuk oldu.
Hakikatimiz parçalandı, efkârımız arttı, suretimiz soldu, inşirahımız ortadan yarıldı, kalbimiz kurudu, mekânımız daraldı..
Sayfa 35Kitabı okudu
Anne Ölünce
kaçar herkesten
durmaz bir yerde
anne ölünce çocuk
çocuk ölünce anne..*
* Sezai Karakoç / anneler ve çocuklar
Sayfa 42Kitabı okudu
Anne Ölünce
Annenin ölümünün dilbilgisi, grameri olmuyor ki...
İnsanın annesinin ölümü zaten hayatın anlatım bozukluğu..
Sayfa 47Kitabı okudu
Anne öldü mü çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde siyah bir çubuk
Ağzında küçük bir leke
Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne
Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne...
Hüzünün Kelimesiz ÇığlığıKitabı okudu
İnsanın kanını donduran çocuk kalbiyle çocuklar tarafından en içten ve en saf haliyle söylenmiş sözler (bunlar duyduklarımız daha duyamadığımız neleri var Allah bilir.):
1- Suriyeli Çocuk: “Ölünce Allah'a her şeyi diyeceğim”
2- Afrikalı Çocuk: “Ölmek istiyorum cennette ekmek varmış”
3- Bosnalı Çocuk: “Anne çocukları küçük kurşunlarla mı vururlar?”
Hadi şimdi uyuyabilirsen uyu.