“Çiçekler aşığına,güneşe bakıp gülümser.
“Bulutlar cananına,vadiye doğru iner.
“Derelerin duymadığı,çiçeklerin görmediği,bulutların bilmediğiyim ben.
Sayfa 81Kitabı okudu
Boşamak için yeterli bir sebep dkkdk
Kocası onu beş yıl önce, yerdekileri toplamaya tenezzül etmediği ve eve bakmadığı için boşamış.
Sayfa 222 - Algernon'a Çiçekler, Koridor YayıneviKitabı okuyor
Uyan Artık
Yaprakları dalları ve budaklarıyla ağaçlar uyanıktı.
Uyuyordum.
Çiçekler, böcekler,kuşlar uyanıktı. Uyuyordum.
Serin, tatlı bir rüzgar esiyordu. Gökyüzünde bulutlar yürüyordu.
Bulutların ardından yıldızlar görünüyordu. Uyuyordum.
Suyun yer yer mezarlar gibi oyduğu
Sele gitmiş toprakta düzlemem gerek
Kürekler, tırmıklarla her bir oyuğu.
Gelişir mi bilinmez bir güç bulur da
Düşündüğüm o yeni çiçekler burda,
Sonra şunları ekledi:
"Zaten ben hiçbir şeyin gerçeğine varamadım şimdiye kadar. Yargılarımı sözlere değil, davranışlara göre ayarlamalıydım. İşte ne güzel koku ve ışık saçıyordu bana. Onu yüzüstü bırakmam yakışık alır mıydı? Suçsuz, zavallı hesaplarının ardındaki inceliği kestirmeliydim. Çiçekler öyle değişkendir ki! Ama ben çiçeğimi gereğince sevmek için çok küçüktüm o sıralar."
Ben Filistin'im...
Avuçlarını tuttuğum çocuklar büyüyemeden düşer toprağıma... Diriliş muştuları söyler semamda dolaşan güvercinler... Bir talihsizliği silmek için döner durur zaman... Mekân bu yeri gülistan eylemek ister. Yanan evler, yıkılan binalar arasında dirilir en güzel çiçekler... Karanlığın tam orta yerine uyanır savaşın çocukları... Anneler en cesur çocuklarını savaş alanında doğurur. Ölümün düğün yeri olduğu yerdeyim. Sığınağı Allah olanın derdi yoktur. Havarileri yetişir teselli için Hz. İsa'nın... Hz. İsa'nın doğduğu yer benim... Darlık arasında genişlik bulanların, isyanın tuzağından kurtulanların yaşadığı yerdeyim. İmanıyla dirilenlerin kalbindeki aşk benim... Hz. İsa'nın ruhunu kuşanır gibi... Hüzünlü bir coğrafyada zaferi kazanır gibi...
