Çocukken Far Rockaway'de Bernie Walker adında bir arkadaşım vardı. İkimizin de evinde "laboratuvar"ı vardı ve çeşitli "deney"ler yapardık. Bir keresinde bir şey hakkında konuşuyorduk (yaşımız 11 veya 12), ben "Ama düşünmek de içinden kendinle konuşmaktan başka bir şey değil," dedim.
"Öyle mi?" dedi Bernie. "Arabanın içindeki krank milinin acayip şeklini biliyor musun sen?"
"Evet, ne olmuş?"
"İyi. Söyle bakayım: Kendinle konuşurken bunu nasıl tarif ettin?"
Böylece Bernie'den düşüncelerin sözel olduğu gibi görsel de olabildiğini öğrendim.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Düşünmemek ve konuşmamak, düşünmek ve konuşmaktan daha iyi geliyor..."
Başka başka hayatlar var, bazen başka bir hayat şimdikinden biraz daha iyi görünebiliyor. Bu hayatı yaşamayı devam edersem ileride ne olacak diye düşünmek en katlanılmaz olanı.
Sayfa 149Kitabı okudu
Beyefendi, kız kardeşiniz, anneniz akşamlara kadar evde nasıl' vakit geçiriyorlar, hiç bir gün bunu düşünmek zahmetine katlandınız mı? Hayır.. Hayır... Bin kere hayır... Evrim kanununa dair kafa yordunuz. Darvinizmi incelediniz. Cüzî irade meselesi için yoruldunuz. Çekim kanununu, fizikte Carno pren-sipini düşündünüz. Size bu kadar uzak şeylere zaman ayındınız. Ama size o kadar yakın bulunan anne ve kız kardeşinizin evdeki yaşayış tarzının sağlıklarına tesir edceğini hiç aklınıza ge-tirmeidniz. Çünkü onlar, âdet icabı o yaşayış tarzına mahkûmdur dediniz. Artık ötesini düşünmediniz. Niçin? Bu önemli noktalan Avruprfda Poincar&ler, Tardieu'ler, Spencer’ler filanlar mı gelip de düşünecekler? Bugün şehrimizdeki sinir hastalikla-nmn ölçülemiyecek kadar erkeklerden ziyade kadınlar arasında hüküm sürmesinin sebebi de işte budur. İnsaf ediniz. Hizmetçisi, aşçısı bulunan rahat yaşayışlı bir ailenin genç kızı, genç vücudunu tembellikten doğacak fenalıklara karşı neyle koruyacaktır? Ya çalgı çalacak, ya el işi işleyecek, ya bir şey okuyacak... Ya köşe penceresinde oturup sokaktan gelip geçeni sayacak... Bunlar iyi, kötü, neyse, zihin meşguliyetleri... Ama vücuda gerekli çalışma ne yolda verilecek? Erkekler için şimdiki ilimlerin lüzumlu saydığı şeylerin kadınlara da gerekli olduğunu düşünmek neden kabahat? Neden günah olsun?
Kendiyle dost olanın derdi duygularının yuvası olarak ruhu derece derece açıp kapayabilmektir; günlük ruh haline ve
ihtiyaçlarına, karşısındakinin vaziyetine
ve mevcut duruma bağlı olarak yapar bunu. Ruhun istiridyelik vasfı, duyguları bir geri çekip bir serbest bırakabilme yeteneğini geliştirmeye yardım eder. Bu yeteneği en iyi, tecrübeyle ve tecrübeleriniz üzerine düşünerek öğrenirsiniz: Nerede duygularımı haddinden fazla açtım? Ne zaman içime
fazla çabuk kapandım? Kime haddinden fazla güvendim, kime haddinden az? Bu süreç de hiçbir zaman sona ermez
her tecrübenin ve bunlar üzerine her düşünmenin ardından duygulanımıza dair sezgimiz artar, ta ki benliğimiz, her durumda *karnındaki hissi" dinleyerek doğru karar verebilecek hale gelene kadar. Bunun üzerine ve bir dizi başka konu üzerine düşünmek ruhumuza bakmanı bir icabıdır.
Ben, Baldassare Embriaco, antika tüccarı, dürüstüm yalnızca ama pek sofu değilim, ermişlikle hiçbir ilişkim yok; sözü edilmeye değer ne acı çekmişim ne yoksulluk ne bir şeyimi feda etmişim, neden Tanrı'nın yüce adının emanet edileceği kişi olma ayrıcalığı bana tanınsın ki? Neden Nuh, İbrahim, Musa ya da Eyub gibi yakınlarının arasına beni de alsın Tanrı? Bir an olsun Tanrı'nın beni ayrıksı bir yaratık gibi görebileceğini düşünmek için, çok fazla kendini beğenmiş ya da kör olmam gerekir. Yaratıklarının kimileri, güzellikleriyle dikkat çekici, kimileri zekalarıyla, sofulukları, bağlılıkları ya da iyi huylarıyla. Onların yaratıcısı olmakla, handiyse övünebilir Tanrı. Beni yaratmış olmakla ise ne övünebilir ne de yakınabilir. Göklerdeki tahtından, haydi küçümseyerek demeyelim ama en azından kayıtsızca izliyor olmalı beni...
Sayfa 322 - YKY, 56. Baskı, Çev. Samih Rifat
Psikoloji
Önemli bir nokta olarak belirtmekte fayda var ki pozitif psikoloji pozitif düşünmek demek değildir. Yani "İyi düşünelim iyi olsun" sadece zihinsel bir tembelliktir. Çaresiz kaldığımız ve gücümüzün yetmediği durumlar için bu mottoyu benimsemek önemlidir ama yaşama dair hiçbir çaba göstermeden her şeyin iyi olmasını bekleyemeyiz. Yaşam akıp gitmekte, bizse ona nasıl tutunduğumuzu belirleyerek ancak kendimiz için anlamlı bir yaşam inşa edebiliriz. Sadece psikolojik hasarları iyileştirmekle kalmayıp aynı zamanda hayatta istediklerimizi elde etmek için gereken itici gücü yaratabiliriz.
Sayfa 164
Kötü ve haşin olanı, benim gördüğüm değil de, sanki özel bir şeymiş gibi... daha ciddi... trajik bir üslupla betimliyorlar. İyi şeyleri ise uyduruyorlar. Hiç kimse aşkını bunların yazdığı gibi açıklamaz! Oysa yaşam büsbütün de trajik değil... sessizce, tekdüze akıp gidiyor... büyük, bulanık bir ırmak gibi. Irmağın akışını seyrettiğinde gözlerin yorulur, sıkılırsın... aklın körelir, ırmağın neden aktığını bile düşünmek istemezsin.
Sayfa 5 - TATYANA
tartışmak ve tartışma üzerine araştırma yapmak gerçekten kişiyi ilmen çokça geliştiren faaliyetlerdir. Ayrıca zekâyı da kıvraklaştırır. Zira sizi mat etmek isteyen muarızınızın olduğunu bilmeniz, sizi pek çok şeyi iyi yapmak ve iyi düşünmek zorunda bırakır. Bu yüzden vaizler cedel/tartışma yapamaz. Zira onlar hep kendileri ile aynı fikirdeki kişilerle konuşmaya alışmışlardır. Ama ilim, cedelle gelişir.
Sayfa 68Kitabı okudu
Duyguları Düşünmek
Duygularımızın farkında olabilmek ve bunları ifade edebilmek bir zayıflık değil, güçtür. Ancak duygularla ilgili olarak yıkılmanın ya da duyguların içinde boğulmanın kimseye bir faydası yoktur. Duygularımız hakkında düşünebilmemizin bir faydası vardır. Düşünmekle kastettiğim erkeklerin çok iyi yapmaya özellikle meyilli olduğu biçimde entelektüelleşmek ya da duygusal konulardan uzaklaşmak değil. Sadece duygularımız hakkında düşünebileceğimizi ve bu duyguları nasıl, ne zaman ve kiminle birlikte açıklamak istediğimizde ilgili bilinçli kararlar alabileceğimizi söylemek istiyorum.
Sayfa 220Kitabı okudu
