Güneş tatlı bir okşayışla sıcaklığını duyurmaya başlamış,
pencerelerden giren ışık içerinin yarı gölgesinde güler yüzlü parıltılarla resimleşiyordu.
Bir uçurum kadar derin görünen su birikintisinin üzerinde çok hafif bir ışık asılıymış ve o ışık, sudaki kristallerin mavi safir gibi parlamasını sağlıyormuş. Sonsuzluk gibi görünen uzun bir süre boyunca büyülenmiş bir şekilde durup manzarayı seyretmiş ve sonra su birikintisinin ortasından bir ışık şeridi yavaşça ona doğru ilerlemiş. Neler oluyordu? Anneannem su birikintisine doğru bir adım daha mı atmıştı? Yakından inceleyince bunun bir ışık huzmesi değil, çok minik, güzel, beyaz ince bir yılan olduğunu görmüş. O kadar göz kamaştırıcı bir yılanmış ki anneannem onu kaçırmak istemediği için kollarını iki yana açmış. Böyle güzel bir şeyi In A'ya götürmeliyim, demiş. Masum bebeğimin varlığını öğrenmem, anneannemin bu rüyayı anlatmasından birkaç gün sonraydı.
Sevenlerinden yer yok ben garibe;
Derdine düşenlerle başım dertte;
Sarmışlar seni kum bulutu gibi
Gül yüzünden ışık mı düşer bize.
Hayyam, bilir misin nedir bu ölümlü varlık:
Hayal fenerinde bir ışık pırıltısı.
Devamlı akan su durduğunda serinliği özlenir, yanan ışık söndüğünde aydınlık özlenir ve insan karısını kaybettiğinde de onu ne kadar çok sevdiğini anlar. Anlayabilmek için en kötüsünün başa gelmesini beklemek ne acı. Neden mutluluğu, ancak çekip giderken çıkardığı sesle tanıyabiliyoruz?
Sayfa 90Kitabı okudu
Bazen hayat sarıyor beni, belimden kavrayıp
Yukarlara kaldırıyor - sevecen bir baba gibi...
Hatta bazen baktığım yüzlerde
İyilik dolu bir şeyler buluyorum
O zaman parmağıma doluyorum bir ipliği
Geceleri bunları anımsamak,
Bu güzel şeyleri düşünmek için belki.
Kim çekip alıyor parmağımdan o ipliği
İlk karanlık çökerken sokaklara?
Onunla elimi, ayağımı kim bağlıyor?
Dilim şişiyor konuşmaya korkan ağzımda
Ellerim bütün düşleri dağıtmaya başlıyor
Yalnızlığın taşları takılıyor ayaklarıma...
Görünmez bir el ışığın düğmesine uzanıyor
Işık sönüyor ve kalakalıyorum bir başıma.
Sayfa 23 - alacakaranlıktaki ülke
