Sözcüklerimi ok yapıp hakikatin ardından atışlarım boşuna: Her defasında sıyırıp geçiyorlar. Ona fikirlerimin sımsıkı kollarıyla sarmaya, demir zincirlere vurmaya çalışıyorum: Zincirlerin arasından hava misali kayıp gidiyor, kollarım hep boşluğa sarılıyor. Daha dün avımı yakalayıp esir etmiş, kapkalın zincirlerle duvara bağladığımı sanmıştım; ama sabah bir de baktım, karşımda zincirlere dolanmış bir iskelet duruyor. İskeletin küstahça kahkahaları arasında, paslı zincir omurlarından aşağı boşalıyor.
Sayfa 74Kitabı okuyor
“Ben de gençliğimde büyük bir hata yaptım. Şimdi her sabah onunla birlikte uyanıyorum.”…
Sayfa 30 - Altın KitaplarKitabı okuyor
Mayalar
National Geographic yazarı George Stuart da aynı şekilde düşünenlerden: "Her sabah uyandığımda Mayalar hakkında ne kadar az şey bildiğimizi düşünüyorum ... "12 Peki az da olsa neler biliyoruz? Bugünkü Orta Amerika ve Meksika sınırları içinde kalan geniş bir alana hükmettiklerini, matematik ve astrolojiyle yakından ilgilendiklerini, heykel, el sanatları, altın işleme, hiyeroglif yazı gibi çeşitli alanlarda ilerlediklerini, gelişmiş bir yazı sistemi ve takvim oluşturduklarını, dev piramitler ve tapınaklar inşa ettiklerini. .. Ayrıca doğayı bozmamak için günümüze ışık tutan mimari yöntemler kullandıklarını, günümüzün bilgileriyle örtüşen önemli bilimsel buluşlar yapmış olduklarını ve arkalarında hiçbir iz bırakmadan birdenbire ortadan kaybolduklarını ...
ATSIZ'DA DİL VE EDEBİYAT
Dil: Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu olan ve bitirme tezini, Osmanlı döneminde sade Türkçe akımının öncülerinden Edirneli Nazmi'nin Dîvân-ı Türkî-i Basît'i üzerinde yapan Atsız'ın dil konusundan uzak kalmayacağı ve bu konuya sık sık temas edeceği açıktır. Onun, Türkçe konusundaki düşüncelerine
sevgiyle hatırlıyorum
bir çocukluğun ipekliğini
el ele
sesim kayıp
şu renksiz sabah alsın beni
tıpkı bir kök gibi
gözlerini kaybediyorum
yaprakların gözleri arasında
Sayfa 112Kitabı okudu
TOZLU SAHİFELERDEN ÇIKIP YÜREKLERE YERLEŞEN KAHRAMAN: KÜR ŞAD (BOZKURTLARIN ÖLÜMÜ)
Olay Örgüsü
İncelemeye geçmeden önce romanın genişçe bir özetini vermek faydalı olacaktır.
Olay 621 yılında, bir yaz gecesi başlar. Yüzbaşı Işbara Alp'ın buyruğundaki Gök Türk erleri bozkırda uyumaya çalışmaktadırlar. Ertesi gün Çin'e akın
Bunlar mı Ademoğulları pehh :D
‘Uyan sevgili eşim, Cennetin bana verdiği en son ve en güzel armağan, hayatımın zevki,
Uyan, sabah parlıyor ve tertemiz ova bizi bekliyor; günün başını kaybederiz,
Baharın bitkileri nasıl canlandırdığını, limon korusunun nasıl büyüdüğünü, mürlerin damlalarını, huzur verici kokulu kamışları görelim,
Doğanın renklerini nasıl dağıttığını, arıların çiçekleri nasıl emdiklerini ve onların çevresinde uçuştuklarını izleyelim.'
Ölmek için bir şey yapmamıza gerek yok. Hayatımız boyunca merdivenlerin altındaki bir dolaba saklansak bizi yine bulur. Ölüm üzerinde görünmez peleriniyle ortaya çıkacak ve sihirli değneğini sallayıp bizi en ummadığımız anda alıp götürecek. Dünyadaki varlığımıza dair her izi silip bunu da ücretsiz yapacak. Karşılığında hiçbir şey istemeden. Cenaze törenimizde şöyle bir eğilip, çıkardığı iyi iş için aldığı övgüleri kabul edecek ve sonra ortadan kaybolacak. Yaşamak ise biraz daha karmaşık. Hep yapmak zorunda olduğumuz bir şey var.
Nefes almak.
Bir içeri bir dışarı; her gün, her sabah, her dakika ve her saniye istesek de istemesek de nefes almamız gerek. Ümitlerimizi ve hayallerimizi boğmayı planladığımızda bile nefes almayı sürdürürüz. Yoldan çıkıp köşede bekleyen adama şerefimizi, sattığımızda bile nefes alırız. Haksızken, haklıyken, bir çatıdan aşağı kayıp vakitsiz bir ölümün kollarına düşerken de nefes alırız. Aksi söz konusu olmaz.
Ben de nefes alıyorum işte.
Sayfa 325 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
hüznün tüyleri dökülür, lirik bakar kedilerin camdan gözleri
çocukluğumun kelimeleriyle şımartsam da gurbet gibi bakarlar
kedilerde gördüğüm keder üşümüş sokaklar ve akşam kokuyor
peşime takılır tenha bir şiirden atılmış masum yazlar ikindisi
güz yüzlü bir kediniz olsun boşluğunuza tutunan, kalbinize taşınan
odalar birbirinin rüyasına karışsın,
