Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
160 syf.
·
Puan vermedi
İnsanoğlunun aklında bulunan soru işaretleri birer kanca gibidir, bizleri ayak bileğimizden yakalayan bu kancalardan kurtulmak ise ancak bu sorulara geçerli, tatmin edici yanıtlar vermekle sağlanabilir. Aksi takdirde, insanın düşüşü kaçınılmaz olacaktır. Bu kancalardan en önemlisi, ilk yanıt verilmesi gerekeni, Camus’ye göre hayatın yaşamaya değer
Kitabın içinden bayıldığım bir cümle..
"Biz ancak öğrendikçe, öğrettikçe ve paylaştıkça bu hayatta yaşadığımızı hissederiz. Ve ben bu hayatta yaşamak istiyorum."
Ve değinilen güzel konulardan biri;
"Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey."
"Irkçılık korkunç derecede kötü bir şeydir çocuklar. İnsanların dili, teni, ırkı veya dini ne olursa olsun insanın hamuru sadece insandır. Bir insan, ayrım yapılmaksızın sadece bir insandır çocuklar. Belki hatırlarsınız. Geçen dönem sonunda sizlere Sait Faik Abasıyanık'ın bir hikayesini okumuştum. Neydi ilk cümlesi o öykünün? Hatırlayanlar söylesin!
"Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey" diye gürledi sınıf.
"Burada hiçbir şey bir insanı sevmekle bitmesin!" dedi Mukadder öğretmen. Gözleri dolmuştu.
"Sevginiz bâki kalsın.""
Bu kitabı okuduğumda sorgulamak zorunda kaldım gerçekten de, neden Masallar ? ''
Google ' da bulduğum tatmin edici bir sayfayı
( turkedebiyati.org/yazi_turleri/ma... )okumanızı isteyeceğim sizden ve sayfa şu şekilde başlıyor;
* Genellikle halkın yarattığı, ağızdan ağıza, kuşaktan kuşağa sürüp gelen, çoğunlukla olağanüstü durum ve olayları yine olağanüstü kahramanlara bağlayarak anlatan halk hikâyelerine masal denir. * diye başlıyor.
İzleyen satırlarda yer alan masal yazım tarzının özelliklerini okudukça Hermann Hesse' nin masalların yumuşak, özgür, affedici ve öğüt verici anlatım tarzını kendi iç dünyasından esintiler vermek için uygun bir tarz olarak benimsediğini düşünüyorum. Böylece insanın etkileşimde bulunduğu canlı ya da cansız tüm varlıklar kişiliklerini ortaya koyabileceklerdi.
Masallarını bitirdiğimde bende, yazarın hayatı anlama ve anlamlandırma arayışı umudu içinde olduğu hissi baki kaldı.
Kitabı değerlendirirken yer yer içerikten söz edeceğim için hafif spoiler içerebilir ancak sürpriz kaçıracak nitelikte olmayacağını düşünüyorum.
Öncelikle belirtmek istediğim durum şu ki; Jack London bu kitabı bir arkadaşının hapishane anılarından esinlenerek yazmış. Beni şaşırtan ise yazarın, birinin anlattığı anılardan yola çıkıp o kişi ile
Hangimiz sinirlenince sövüp yermiyoruz ki? Hele bir de haksızlık söz konusu olduğunda. İşte o anlarda daha da gerçek kişilikleri ve düşünceleri ortaya çıkıyor. Gerçek sen daha özgür kalıyor. İşin içinde bir de yaşamla kavganız varsa daha bir derinden sövüp sayabiliyor kişi. Emre Can Baki de böyle bir kişilik ortaya koymuş betikte. Fazla sallamamaya çalışsa da içten içe dert edinip ağzını bozan biri. Kişinin belli sözleri vardır ya hani, kızdığında onu kullanarak rahatlatır kendini. İşte bizim başkişimizin de değişmez birkaç kötü sözü var ama böyle bel altı dediklerimizden. Öyküsünde de, şiirinde de, özdeyişinde de onları kullanıyor. Gerisinde ise bazen sevda acısı, bazen yaşam kavgası, bazen ev sahibi, bazen de işverenleri var. Hepsi de ağzının payını aşıyor yeri geldiğinde. Ama içten içe de derinden seven, insancıl biri.
.
Okurken biraz rahatlama sağlıyor, yalan yok. Belki de bastırılmış sözcüklerin, düşüncelerin başkasınca dışa vurulmasını okumaktan kaynaklıdır. Öte yandan +18 uyarısını da koyalım. Hem içerisinde kısa ve orta uzunlukta öyküler var. Kendi başına gelenleri anlatıyor başkişinin hem de şiir ve özdeyişler var. Okuması oldukça akıcı, biçemi sertçe ama içten. Ben ilginç bir biçimde sevdim. Belki okuduklarıma aykırı düştüğü için, belki de aksi yönüme seslendiği için. İlgisini çeken olursa okumasını öneririm. Bir iki saatte biter.
Açıkca çok beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Klişe olaylar serisi şeklinde devam eden bir hikâye. Sadakatsiz eş ve bunun sonucunda hayat bulan ihanetin devamında bir korkuya dönüşmesini konu alıyor. Hep merak etmişimdir gerçek hayatta da hep karşımıza çıkan bu ihanetlerin gerçek sebebi aşkın rengini kaybetmesi ya da ilgisizlik mi? Çok seviyorum, aşkımdan ölüyorum diyenlerin ihanetlerine de hepimiz şahit olmuşuzdur. Aşk ölür zamanla saygı bâki kalır derler. Bu söze de her zaman acıyarak bakmışımdır. Belki de aşkı ölümsüz olarak görmek istediğim içindir bilemem. Belki de geri kafalılık yapıyorumdur ve gördüğüm rüyadan uyanmam gerekiyordur. Bir insan kendini bilir, eğer ihanete düşeceğimize inanıyorsak bence öncelikle kendimize saygı duyup o evlilik yoluna girmemek ve özgür irademizin peşinden gitmeliyiz. O yola giriyorsak da hayatımızı ve aile sadakatimizi korumalıyız. Çünkü izlerimiz dokunduğumuz hayatlar üzerinden kolay silinmez. Bunu müthiş bir hale getirmekte, bir kabusa çevirmekte bizlerin elinde. Herkese iyi okumalar, teşekkürler.
İnsanlığın, Barışın ve Çanakkele’nin Romanı
Romanlar, bana göre hep bir adım öndedirler. Çünkü onlar diğerlerinden farklı olarak, hakikati bala bularlar ve bu balıda ancak balın tadını bilene sunarlar.
Öyle ki; öyle bir eseri değerlendirmek nasip oluyor bize. Hem romanların duayeni, hemde sanatın ete kemiğe bürünmüş hali. Üstelik bir roman şehri, aşkın ve barışın kenti Çanakkale’den
-SPOİLER VARDIR-
Bazı kitaplar vardır derin izler bırakan bazı kitaplar vardır unutulmayan.Benim için o elzem kitaplardan biridir 1984.Distopya tarzı kitaplar insanlar tarafından pek hoş karşılanmasa da beni derinden sarsmıştı.Kalemini fevkalade kullanan George Orwell adeta devrim yaratan kitabı 1948 yılında yazdı.
Distopya,ütopik
Dar Ağacında Üç Fidan
Bu bir inceleme yazısı değildir. Bu bir, Kendime Notlardır. Kendimi ilgilendirir. Ama ilgilenmek isteyen olursa da ilgilenebilir.
*
“İnançları uğruna ölümün eşiğinde bükülmeden duranları, var olalı beri tanır dünyamız. Çünkü bazı ölüler dünyanındır.” Sayfa:2
Evet, BAZI ÖLÜLER DÜNYANINDIR. Mesela Gandhi, Lulumda, Mandela… (Daha birçok isim
