Aslında bu incelemeyi Şeker Portakalı, Güneşi Uyandıralım ve Delifişek için yazıyorum. Siteye üye olurken düşündüğüm şey okuduğum kitapları kaydetmekti pek inceleme yazmak niyetinde değildim. Zira yazmadım da. Ama bu 3 kitap hayatım boyunca okumaktan sıkılmayacağım kitaplar sanırım hele ki Şeker Portakalı. "Günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü." Zeki, duygulu, hani o büyümüş de küçülmüş dediğimiz cinsten bi çocuk Zeze ve çok yaramaz. Aynı zamanda sevgiye aç bi çocuk kitabı okurken keşke burda olsaydın da sevseydim düşüncesi geçiyor insanın aklından, basını okşayıp sarılmak doyasıya. Bir kitap bu denli duygu yüklü olabilir mi ? Defalarca okusam aynı hislere kapılacağım sanırım. Kitabın devamı niteliğinde olan serinin ikinci kitabı Güneşi Uyandıralım da aynı hislere kapıldığımı söyleyemeyeceğim. Evet yine çok güzeldi duygular çok güzel yansıtılmış okura fakat bir Şeker Portakalı değildi. Zeze'nin biraz daha büyümüş halini, yine o duygusalliklarini, küçük alınganlıklarını anlatıyor. Hayal dünyası kocaman olan küçük bir çocuk. 3.kitap Delifişek diğer iki kitaptan daha farklı. Zeze'nin o yeniyetmelik hali yok artik ve koca bi delikanli. Hayal dünyasında değil artık ve hayatın katı gerçekleriyle yüz yüze. Özgürlüğünü kazanmaya, kendini bulmaya çalışan ve aşık bir Zeze. Okuyun okutturun ! Inanın küçük Zeze'yle birlikte büyüdüğünüzü hissedeceksiniz. Herkese keyifli okumalar :)
Ebru Ince 'ye ithaf olsun..
Wolfgang Borchert. Kim bu adam, bu delikanlı, bu yorgun savaşçı, bu yalnız kahraman, bu garip yolcu, bu “insan” kim?
Her şeyden önce çevirideki
