"Yani bu, edebi bir eserden ziyade günahlarımın kefaretini ödemek oldu. " diyor sayfa 138'de Dostoyevski.
Bu kitap için olan yorumum da bu cümleden farksız değil.
F. M. Dostoyevski'nin dili inanılmaz... Kitap oldukça akıcı, sürükleyici. Okurken asla sıkılmayacağınız bir kitap.
İlk başta yer altından bahsediyor, güzel tespitler var. Oldukça fazla istifham, hatta tecahül-i arif sanatı var. Fakat sorunun içinde cevap, cevabın içinde soru var da diyebiliriz.
Farklı bir kitap. Bu kitapta güzel bir üslupla karşı karşıya kalıyorsunuz.
Bazı kısımlar oldukça üzücü ve düşündürücü.
Ayrıca bu roman "Yalnızlık" kelimesini anlatıyordu sanki. Tam bir roman demek güç daha çok deneme tadı aldım ben hatta yer yer felsefe esintileri...
Roman deyince kalıplaşmış bir kalıp var zihmimde. Bu kafamdaki kalıba uyan bir kitap değildi. Ama dediğim gibi sıkılmadan beğenerek okuduğum bir kitap oldu.
Tavsiye ederim,okunması gerekenler arasında.
Hoşça kalın, kitapla kalın :)
