Masalları söküp feminist bir iplikle baştan dikmek..
Bayıldım ..Tam benlik bir kitap bu. Şöyle biraz göz gezdireyim diye elime aldım. Büyülü, fantastik ve bilhassa karanlık bir çayırdan aşağı yuvarlanıvermişim.
Angela Carter. Beyaz atlı prensleri eyerlerinden tekmeleyerek indiriyor bu kadın. Kırmızı Başlıklı Kız, Mavi Sakal, Kont Dracula, Güzel ve Çirkin, Pamuk Prenses..Tüm bu bildiğimiz masalları şöyle sıkıca tutuyor, ters-yüz ediyor, tozlarını silkeliyor. Deyin ki bahar temizliği. Karanlıkta kalmış yerlerine bir mum ışığı, tüm kırılgan kız çocuklarına kendinden emin bir öfke, mağdur kadınlara karanlık bir kahkaha. Boyun eğen, teslim olan, kurban olan, hani o çıtkırıldım kadın karakterlerin yerinde yeller esiyor şimdi.
Sadece masalları söküp feminist bir iplikle baştan diktiği için değil, anlatımıyla da halis olduğu için çok sevdim. Şiirli, ama yapışkan olmayan bir dil. Harika betimlemeler. Ne diyeceğini, nasıl diyeceğini öyle iyi biliyor ki Carter, tek kelimeye şurdan kalk şuraya otur diyemezsiniz. Bağıra çağıra kovalarlar sizi:)
Çeviri 
Özden Arıkan ve Pınar Savaş
Başka feminist yazarları etkileyen bir esermiş kitap, Kadıköy Kütüphaneden bilmem kaç kitabın arasından seçip almıştım, iyi ki almışım. 15 yaşına kadar varlıklı ve privileged bir ailenin kızı olarak bir tür cam kürenin içinde büyüyen, edebiyattan öğrendiği romantik bir şekilde dişiliğini ataerkil sisteme göre tanımlayan, ancak o sistemin çarklarının nasıl döndüğünü bilmeyen bir genç kızın dış dünyanın gerçekliğiyle tanışması ve kadına dönüşmesinin öyküsü. Içinde çok fazla halk hikâyesi ve mitolojik öykülere gönderme var, Kırmızı Başlıklı Kız, Mavi Sakal, Bay Tilki, Mısır yaratılış miti Isis-Osiris-Horus bunlardan bazıları. Sonu biraz ters köşe yapan bir kitap, ve muhtemelen son chapterın arkasındaki mitolojik öyküye referansı bilmeyen [başka bir okurun (
Vox Nihili) incelemesi olmasa ben de bilmiyordum] insanlara biraz ters gelebilecek bir eser. Okurken kendi kadınlığa geçiş sürecimi, dişiliğimi ve karşı cinsle ilişkilerimizi sorgulamama sebep olan enfes bir kitaptı benim için. Verdiği referansların ışığında olayları anlamlandırmak için biraz araştırma yapmak gerekebiliyor, bu benim kitapta hoşuma giden durumlardan biriydi. Büyülü gerçekçilik akımından etkilendiği söylenmiş diye hatırlıyorum, ve bir Márquez kitabı kadar olmasa da Philip dayının evi ve oyuncak dükkanının, orada geçen olayların efsunlu bir tarafı vardı. Bazı kısımlar kan dondurucuydu benim için, dükkandaki saat, (spoiler alert) çekmecedeki el, ve maymun kuklaları gibi. Uzun süredir edebiyat donanımı böyle sıkı bir yazardan bir eser okumamıştım, su gibi gitti.
