Araf, Cennet ve Cehennem arasında kalan ruhların sıkıştığı 7 katlı bir dağdır. Dante'nin deyişiyle "Hem yerin hem göğün elinden çıkmış kutsal bir manzumedir."
Cehennem yolculuğunu tamamlamış olan Dante, rehberi Vergilius ile beraber, yer ve gök arasına sıkışmışların bulunduğu Araf dağına tırmanmaya başlar. Tırmanışının ortasında Latin şairi Statius da kahramanımıza eşlik etmeye başlar.
Çarpıcı Cehennem tasvirinden sonra İlahî Komedyanın Araf bölümüne geçince birazcık afalladım. Bunun sebebi Cehennemin üzerimde bıraktığı etki ve bir arınma bölgesi olan Araf da bu etkinin doğal olarak devam etmemesidir.
Burada insanlar günahlarının bedellerini çekerler lakin Cehennemdeki kadar ağır cezalar yoktur.
Araf'ın kapısından girerken kahramanımız Dante'nin alnına 7 tane P harfi damgalanır. Peccatum yani günah kelimesin baş harfidir. Hristiyan inancında yer alan 7 büyük günahı temsil ediyor; kibir, açgözlülük, şehvet, öfke, kıskançlık, tembellik ve oburluk.
Dante'nin dağın her bir katını aştığı zaman alnından bir günah simgesi silinmektedir. Bu tırmanışta aşırı bir sembolizm bulunmaktadır. Tarih ve Mitolojik olaylar o kadar simgesel bir şekilde anlatılıyor ki, bilgi sahibi olmayan okuru oldukça zorlar nitelikte.
Özellikle, tarih kısmında yazar, neredeyse kendi ülke tarihindeki kişilerden ve olaylardan bahsettiği için okurken bazen ipin ucu kaçabiliyor. Neyse ki çevirmen notları burada imdada yetişiyor.
Cennet'e yükselmeden önceki bu Araf yolculuğunu okumak bence okura ilahî bir katkıdan çok dünya geçmişi hakkında kültürel bilgiler katacaktır.
Dorian Gray’in Portresi
Oscar Wilde’ın 1891 yılında yayımlanan felsefi romanıdır. An itibari ile tam 132 yıl geçmiş. Öyle bir roman okudum ki kitabın kapağını kapattıktan
