Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Yazarın okuduğum ilk kitabı, edebiyat öğretmenimin tavsiyesi ile okumaya başladım. Bana ilk bu kitaptan okumaya başlamamı söyledi, sizde okumak isterseniz bu kitaptan başlayın çünkü dil ve anlatım olarak okudum diğer kitaplardan farklı bir dokusu var.
Alıntılarını okuduysanız romantik bir kitap düşüncesi oluşabilir kafanızda, tamam duygusal
Etkileyeci ve kendine özgü ve yer yer sıkan bir anlatıma sahip. Olayların ise akıcılığı oldukça düşük. Betimlemeler yine yazarın ustalığını gösteriyor. Okuması zor olsa da olayların anlatıldığı kısımlar içine çekiyor. Sürekli sidik,bok gibi şeylerden bahsetmesi de can sıkıcı. Yine de farklı bir anlatıma sahip gerçekten, tanımlayamadım.
Kitabı okumaya işe giderken metroda başlamıştım ve o yolculuğun bitmesini hiç istemedim. Kitap beni öyle bir içine aldı ki, ben onunla o benimle bir bütün olduk. Kitabın başlangıcı da benim gibi yolculukla başladığı için midir bilmiyorum ama sanki o otobüsteki kişi bendim. Yazarın gerçekten olağanüstü etkileyici ve şaşırtıcı tasvirleri ile
Nereden başlayacağımı bilmiyorum.Gelki ne okuduğumu da bilmiyorum.Roman mı? Felsefe Ders Kitabı mı? Coğrafya Atlası mı? Romansa;modern mi,postmodern mi? Kahraman bakış açısı mı,Tanrısal bakış açısı mı? Kitabın bitip bitmediğini bile bilmiyorum,okuduktan sonra sonluluk sonsuzluk mefhumlarını kaybetmiş olan benliğimle bilmiyorum...Bir yerden
Bir Hasan Ali Toptaş okuma serüvenim daha bitti maalesef. Okudukça, okuyacak daha az kitabı kalması üzüyor beni. Hasan Ali Toptaş, okurken kendimi başka yerlerde bulduğum, bazen kahramanlarının yerine kendimi koyduğum, bazen de cümlelerinin peşine takılıp bilinmeze ve karanlığa sürüklenerek kurtulmaya çalıştığım bir yazar. Kelimelerin ve
216 syf.
9/10 puan verdi
Geçmiş-şimdiki zaman çizgisinde ilerleyen, kurmaca evrenler yaratan ,1992 Kültür Bakanlığı Roman Ödülü almış bu roman, kasabadan kente gelen bir adamın hikâyesini anlatıyordu.
Öyle bir adam ki, kimliksiz, geleceğinden umutsuz, adını bile kitabın yarısında öğrendiğimiz ,sonsuzlukta bir garip nokta gibi ...
Evet adı Bedran bu adamın, Bedran bir gün, asla dönmemek üzere kasabadan kente gelir kaçarcasına ... fakat babasının yüzünü , yaptıklarını asla unutamaz.
Kentde ise kalabalıklarda yalnızdır yine , üç kişilik bodrumdaki bekar evinde. Sonra evleneceği kız , kötü ve acı bir olay sonrası karşısına çıkar ... Peki bu evlilik nasıl gidecektir? O uğursuz kaza nasıl olmuştur? Yatalak bir adam, elinde silahı ile kimi beklemektedir?
Yalnızlığın, bunalımın romanını yazmış yazar. Ama ne yazma... Kelimelerle dans etmiş, meydan okumuş dünyaya... Sonsuzluğa nokta, sınırsızlığın, cinsel doyumsuzluğun, belirsizliğin hikayesi...
Yazar, kullanacağı kelimeleri seçerken, iki kelime arasındaki boşluğun da dile dâhil olduğunu unutmamış, o boşluğu ve o iki kelimenin bize çağrıştırdığı kelimeleri bize bırakmış!
Kitapta arkadaş ortamından kaçıp, banyoya işemeye gitme bölümünde, bbütün sahte sevgilere, göstermelik ilgilere, umudu umut etmeye işemiş, uzun uzun işemiş hem de!
214 syf.
·
Puan vermedi
Toptaş'ın ilk romanı imiş bu; öyle dediler. Belki ilk ama hiç de ilk gibi değil. Aslında romanı okuduğum bütün zaman dilimi boyunca 'bu sefer beğenmedim, kallavi bir eleştiri yazarım artık' diye düşündüm. Ancak roman bittikten sonra, hele de o pek çok şeyin toparlandığı ilginç finalden sonra, geriye dönüp sarınca 'yine yapmış yapacağını' deyiverdim.
Toptaş'ta en durağan romanı Bin Hüzünlü Haz da dahil kesinlikle var olan bir şey var, kelimelerin büyüsü. Su içer gibi, nefes alır gibi yazıyor Toptaş. Tıkanmıyor, gürül gürül işletiyor sözcükleri. Bunda da öyle.
Sonsuzluğa Nokta, ilginç kurgusuyla dikkatleri çekiyor. Aslında anlatılan hikaye kasabasından ayrılıp şehre giden Bedran'ın hayat öyküsü. Ancak Toptaş bunu kronolojik olarak anlatmıyor. Bir maziden bir bugünden gidiyor. Tabii bu, okurum parçadan bütüne gitmesi gibi bir zorluğu da ortaya çıkarıyor lakin iyi bir roman da böyle ortaya çıkıyor.
Tabii Kuşlar Yasına Gider'de anlattığı munis ve iyi şoför baba tiplemesi burada tam tersi baskıcı ve hasta bir baba motifi olarak karşımızdaymış. İki roman arasında 23 yıllık bir zaman farkı var.
Okur olarak roman boyunca kafamızda bir türlü oturmayan o taşlar, görüşümüzü daraltan sis perdesi kitap bittiğinde bir sorun olmaktan çıkıyor aslında. Vay be, öyle miymiş? diyorsunuz...
Toptaş'ın rüya/düş/gerçek oynamaları bu romanda da var. Romana dair en büyük eleştirim ise bence abartılı ve olağan dışı olan sevişme sahneleri. Hem sayı olarak hem de inandırıcılık olarak roman için zaaftı bana göre.
Hasan Ali Toptaş ile ilk tanışma kitabım oldu. Değerli eserinde yazar, olayları üç boyutta değerlendirmiş. Geçmiş, gelecek ve anı yaşama boyutları. Yetişkinler olarak çocuklarımızı büyütme ve hayata hazırlama aşamasında ki hatalarımızın birey olma çabasındaki çocuklarımıza etkisi çok açık bir şekilde ele alınmış. Kahramanımız Bedran’ ın üzerinde ki anne ve özellikle babanın olumsuz etkisi adeta onu gölge gibi takip etmiş ve kaderi haline geldiği yaşatılarak anlatılmış sanki. Bizim gibi düşünen, bizim gibi olan çocuklarımız olsun istiyoruz büyükler olarak, oysa onlar başka bir dünya, kendi hayatlarını şekillendirme ve kendi tercihlerini yapma fırsatı verdiğimizde hayatın onlar adına daha güzel olacağı kaçınılmazdır. Ayrıca kitapta başka bir boyut yaratılarak cinsellikte ele alınmış, yazarın ilk okuduğum kitabı olduğu için genel bir tarzı mı? Yoksa bu kitaba özgü bir durum olup olmadığı konusunda kesin bir kanaat oluşmadığı için değerli yazara haksızlık etmek istemedim. Lakin eserde bu konu bazı okurlarda sıkıntı yaratacağı kanaatindeyim. Doyumsuz bir cinsellik, her an göreve hazır kahraman ile karşısında da genellikle iki bayan bulunması eserin dördüncü boyutu olan cinsellik fantezisinin renkliliği olarak mı algılamalıyız diye düşündüm. Kitap ta yaşama dair her şeyi fazlasıyla bulabiliyoruz, yazarın muhteşem dili ve ustaca kullandığı kelimeler ile Anadolu yaşantısı ile şehir yaşantısının belgeseli misali akıp gidiyor.