"𝑺𝑶𝑵 𝒀𝑨𝑵𝑮𝑰𝑵"
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende
hiçbir zaman beyaz atlı prens olduğumu iddia etmedim ve aşkım da peri masalı tarzında bir aşk değil. sana ay ışığının altında şiirler yazıp serenat yapamam. ama sen gözlerimin gördüğü tek kadınsın. düşmanların benim de düşmanımdır, dostların benim de dostumdur ve eğer istersen senin için dünyayı yakıp kül ederim.
1030//epubKitabı okudu
Öğün ey aşk masalı okuyan tarih, öğün
Salıncaklarında ay benimdir şimdi göğün
Benimdir arzdan arşa tebessümle yükselen
O terennüm, o dua, yed-i beyzâdan gelen
Rüzgâr benim, ölümsüz karanfiller benimdir
O esrarlı ülkeler, nazlı iller benimdir
Küheylan alev alev bir menzile koşuyor
Bu son yangını şimdi kâinat konuşuyor
Sayfa 60Kitabı okudu
"Hekimler yapamıyorsa eğer, büyücüleri getirtin kıtanın her yanından, onlar göstersinler marifetlerini, güneş tozu toplasınlar, ay ışığı biriktirsinler, yıldızların külleriyle karıştırsınlar, ateşler içinde yanan alnıma sürsünler, bildiğim ne varsa o rüyaya dair hepsini unuttursunlar... O rüya da, o kent de, o kız da hiç çıkmayacak aklımdan."
Sayfa 29Kitabı okudu
"Kızımı sevdiğini söylüyor; bana da öyle geliyor;
Çünkü kızımın gözlerine okumak istermiş gibi,
Öyle bir bakışı var ki,
Gökteki ay denizlere bakmamıştır o şekilde;
Kısacası ikisi de âşık birbirine delicesine."
Sayfa 83 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İngilizce Aslından Çeviren: Özdemir Nutku
Bir Günlük Yumurtanın Hayatı
Aşağıdaki nutuk bir yumurtaya, ikinci yıldönümü münasebetiyle yapılan jübilede, kalabalık horoz ve tavuklar önünde, bir horoz tarafından verilmiştir:
– Muhterem tavuklar, horozlar!..
Bugün jübilesini yaptığımız, dünyaya gelişinin ikinci yıldönümünü idrak eden bir günlük yumurtadır. Size, bu münasebetle, kısaca hayatını anlatmayı faydalı buldum.
Sayfa 133 - Nesin YayıneviKitabı okudu
BULANIK EZBER
Kalabalığın uzun sürmüş sözüne
Mine çiçeklerinden bir merhem edindim. Limonların denize gamzeler açtığı
Bir sokağı dünyaya ekleyip duruyorum.
Ay masalı, kum masalı, nar masalı Yalnızlığı seviyorum sessizce.
Denizden çocuk, dağlardan çıplak
Bir zaman oluyor kalbim
Sitem yok, diyorum, hayatıma değmiş hiçbir hayata.
Gözlerim kocaman atkestaneleri
Kime baksam, ıhlamurlar içinde
Bir şehir düşüyor kirpiklerimden.
Yetmedi ölüme bunca ayrılık
Bütün sevdiklerim bulanık bir ezber Sonsuzluğu öğreniyorum unutarak. Nerelerde bıraktınız şaşırma güzelliğimi
Ey çocukluğun inanan yaşları...
Çünkü kızımın gözlerine okumak istermiş gibi,
Öyle bir bakışı var ki,
Gökteki ay denizlere bakmamıştır o şekilde;
Kısacası ikisi de aşık birbirine delicesine.