“Büyümüş de küçülmüş gibi davrandığım vakit insanlar gerçekten öyle olduğum dedikodusunu çıkardılar.Tembellik ettiğimde tembelsin dediler.Kitap yazmayı beceremeyeceğimi düşündüğümde yazamayacağımı söylediler.Yalancı rolüne büründüğümde yalancı muamelesi gördüm.Zengin biri gibi yaşadığımda zengin oldum gözlerinde.Umursamaz numarası yapınca umursamaz sandılar beni.Ama gerçekten acılar içinde inlediğimde kimse bana inanmadı…”
Sayfa 53Kitabı okudu
395.jpg){kind=small}
"Bugünün büyümüş de küçülmüş çocukları bir türlü hayret edemiyorlar; şaşmaktan, şaşakalmaktan çekiniyorlar; şaşmaksızın tek başına bilmeyi marifet addediyorlar. Bilimadamı olmak için okuyorlar, bilimadamlığı aracılığıyla sayqınlık, saygınlık aracılığıyla para kazanmak için tüm güçlerini seferber ediyorlar; dolayısıyla hayal etmiyorlar/edemiyorlar; hesaplıyorlar ve planlıvorlar sadece."
KURŞUNÎ SABAH
Her akşam olduğu gibi bu akşam da sabahı gözlüyorum. Çünkü karanlıkta duvarları üstüme süren, kemiklerimi titreten, yüzümü ekşiten ürpertici bir yalnızlık var. Sabahı gözleyişim rasathane memuru titiz ve düzeni içerisinde oldu daima. Bu akşamın da farkı yok. Daha sonra anlayacağım ki öyle değil…
Penceremden göğe bakıyorum. Eğilirken masanın sivri