Mottom oldu
Güven öyle bir iksirdir ki, girdiği ruha umut verir, tebessüm ettirir, onu hayata bağlar...
Sayfa 181Kitabı okudu
Bağlanma açısından bakıldığında bir ilişki size kendinizi daha öz güvenli hissettirmeli ve huzur vermelidir. Öyle değilse bu bir uyarıdır.
Etkin iletişime alışık değilseniz, vermek istediğiniz mesajı açık ve kesin bir şekilde yazmak çok faydalı olabilir. Bunu öfkeliyken yapmamak daha iyi olur ve ihtiyaçlarınızı karşılamak için, partnerinizi kıskandırmak gibi dolaylı stratejiler kullanmanızı tavsiye eden arkadaşlarınızı görmezden gelmeniz de önemlidir. Mümkünse bağlanma konusunda danıştığınız kişiden, güvenli bağlanan bir arkadaşınızdan ya da etkin iletişimin ilkelerine aşina birinden doğru kelimeleri seçmekte yardım isteyebilirsiniz. İçerikten emin olduğunuzda, kulağa nasıl geldiği konusunda rahat edene kadar kendi kendinize tekrarlayın. Yazmak sizi rahatlatabilir, korkularınızı aşarsınız ve “repliklerinizi” unutmazsınız. Böylece partnerinize güvenle hitap etmeniz kolaylaşır. Bir kere yaptıktan ve olumlu etkilerini gördükten sonra etkin iletişim bir parçanız haline gelecek.
"Bütünden ayırabildiğimiz, ayrılabildiğimiz zaman farkındalığımız artıyor!" Onca ayrılığı yaşamamız bundan. Hayat boyu, bütünden ayrılabildiğimiz anlarda öğretiyi alabilme haline geçiyoruz.
Narsist Ebeveyn
Güvensiz Bağlanma
Narsistlerin yetişkin çocuklarının ebeveynlerine güvensiz bir şekilde bağlanmış olmaları muhtemeldir. Çevrelerini keşfederken kendilerini rahat hissetmek için ihtiyaç duydukları o güvenli temeli asla deneyimlemezler. Bir ebeveynin ihmali, manipülasyonu veya duygusal yokluğu, çocuğunu diğer insanların ellerinde nasıl güvende hissedebileceklerini sorgulamaya bırakabilir. Bu, bazı yetişkinlerin başkalarına güvenilmeyeceğine inanarak son derece bağımsız olmalarına yol açar. Bununla birlikte, başkalarını aşk için partnerlerine yapışmalarına ve her zaman diğer önemli kişilerin dikkatini talep etmeye yönlendirebilir.
Çocuk kendisine saygı duyulmayan bir ortamda ise asla içini dinlemeyi istemez.
Travma çok önce gerçekleştiği için genellikle bizim bilinçli farkındalığımızın ötesinde bir yerlerde saklı kalmış hâldedir. Bir sorun olduğu nu biliriz ancak "ne olduğu"yla ilgili kısmını anımsayamaz, tanımlayamayız. Bunun yerine kendimizde sorun olduğunu zannederiz, içimizde bir şeyin "bozuk veya eksik olduğu kanısına varırız. Korku ve endişe duyduğumuzda kendimizi güvende hissetmek için sıklıkla çevremizi kontrol etmeye çalışırız. Bu küçükken yok denecek kadar az miktarda kontro- lümüzün olması ve hissettiğimiz yoğun duygular için güvenli bir yer yok gibi görünmesinden kaynaklanır. Bu modeli bilinçli bir biçimde değiştirmediğimiz sürece bağlanma sorunları nesiller boyu birbirine aktarılarak devam edecektir.
