Bu şiiri ne savunabilirim, ne onun için ağıt yakabilirim. Baltalanmış, boğazlanmış bir şiirdir bu. Erken doğumda ölen oğullarım var, hüngür hüngür ağladım, onun gibi bir şey işte...
Sayfa 162 - Ahmed Arif'in notuKitabı okudu
“Mistik değil , dehşetli gerçek bir azâptayım. Bir sonu gelecek elbet. İki azâbımdan biri ve ağır basanı olman, benim için hiç de iyi bir şey değil. Ancak, insanoğlunun en alçak ve en affedilmez duygusu olan UMUTSUZSUZLUK’a düşmemek, ona yenilmemek gibi bir eğilime tutkun olduğumdan kendimi ölesiye mahkûm ve ayıplı tutamam.”
Sayfa 38
Anam sır gibi saklar siyatiğini
Yel der baharın geçer
Bacım ikicanlı ağır
Güzel kızdır bilirsin
İlki bu bir yandan saklı utanır
Ve bir yandan korkar
Ölürüm deyi
Bir can daha çoğalacağız bu kış
Bebeğim neremde saklayım seni
Hoş gelir
Safa gelir
Ahmed Arif'in yeğeni
Yurda, baş dedikleri bir
Ağır adakla geldiler
Ve şu bayraksız dünyaya,
Bayrakla geldiler.
sen ki bir yaşam anıtı olabilirsin. affet bu "anıt" lafı soğuk yakışık almadı. dur bakalım bir kelime bulmalıyım yaşama rüyası bu sefer tutturabildim. rüya ne güzel hem de kalemden akan bu sızı kadar gerçek.
İki azabımdan biri ve ağır basanı olman, benim için hiç de iyi bir şey değil.
Sayfa 38