Fatıma Bağırlı
@mektepli99
Öğrenci
Gəncəli
65 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Doymak bilmeyen karın aynı cehennem gibidir. Tıka basa dolmuş cehennemin de “Daha yok mu” diye bağıracağı bildirilmektedir.
Sayfa 218
Yemek yemenin de insanca bir usulü var. Mideyi küp gibi doldurmanın bir anlamı yok. Adam mısın yoksa küp müsün? İnsanın içi yalnız gıda için değildir. Orada ilme, zikre ve nefese de yer ayırmak gerekir. Nefesin bile güç alındığı bir yerde marifet barınabilir mi?
Sayfa 218
Seher yeliyle güller açılır, fakat odun ondan hiç etkilenmez, onu ancak balta parçalayabilir.
Sayfa 152
Okur Takip Önerileri
Kadrini bilmeyen varsa bunda ne zarar var? Kadir gecesi de bilinmez.
Sayfa 122
Dinde nefse işkencenin olmadığını göreceksiniz. Yok öyle şey... Zaten nefs ölmez; onu bilin! Mezarlıkların kapısını hatırlayalım. “Bütün nefsler ölümü tadacaktır.” Tadmak ayrı, ölmek ayrı... Ruh demiyor. Bütün nefsler... Çünkü ölümden ödü patlayan nefstir. Ruh âmâdedir, kurtulmaya...
Sayfa 119
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Felsefe daima öncekileri tenkit ve iptal etmekte haklı ve kıymetlidir; öz nefsiyle hakkı getirmekte ise çıkmaz sokak...
Sayfa 85
Batı fikir laboratuarında milliyetçiliğin bir ideoloji mi, bir psikoloji mi olduğu, tıpkı felsefenin ilim mi, sanat mı olduğu gibi çözümlenememiş bir meselesidir. Temayül, onun daha ziyade bir psikoloji olduğu merkezindedir.
Sayfa 74
Fatıma Bağırlı tekrar paylaştı.
Her gün yeni baştan dağılır, ufalırsın
Demedim mi yüreğim sevme!
(...)
Senin hangi çiçeğini sakladı bahar?
Demedim mi aklım, inanma!
(...)
Görsen, umursamaz, aldırmaz kâfir
Demedim mi gözlerim bakma!
Sayfa 176 - Yakın Plan YayınlarıKitabı okudu
Ana gibi yâr olmaz, İstanbul gibi diyar;
Güleni şöyle dursun, ağlayanı bahtiyar...
Gecesi sümbül kokan
Türkçesi bülbül kokan
İstanbul,
İstanbul...
Sayfa 168
İkinizin de ne eş, ne arkadaşınız var;
Sükût gibi münzevî, çığlık gibi hürsünüz.
Dünyada taşınacak bir kuru başınız var;
Onu da, hangi diyar olsa götürürsünüz.
Sayfa 159
Akıl için son tavır, saçlarını yolmak var...
Sayfa 75
Yandı kitap dağlarım, ne garip bir hal oldu!
Sonunda bana kalan, yalnız ilmihal oldu!
Sayfa 44
İnsan, yaklaştığınca yaklaştığından ayrı;
Belli ki; yakınımız yok Allah'tan gayrı...