Romanın konusu bildiğindiği gibi "âşk." Ama bu kez aşk seslere, kelimelere ve cümlelere dönüşüp gürültü çıkarmamış. Suat ve Necip'in bakışlarında, usulca tek kelime söylemeden, gözlerinde en muazzam manalarla sessizce yaşanmış.
"Değil mi?" Romanda sıkça bu ifade kullanılıyor. İnsan, aşkın verdiği şüpheleri susturmak için sürekli onay almak ister değil mi? Aklımizda çığ gibi büyüyen şüpheler yoksa susar mı? Susmaz değil mi?
Aşkın insan üzerindeki psikolojisini çok iyi yansıtıyor. Yüzyılı aşkın bir süre önce yazılan bu romanda, duygular hiç eskimemis; günümüzde yaşanıyormus gibi tazecik duruyor. Demek ki ölümsüz olan sadece duygular.
İnsan, duygularini özgürce yaşamak istesede farkında olduğumuz ve asla bir denkleme sokamayacagimiz gerçekler var. İhanet, etik kurallar, arkadaşlık, guven... Ve tüm bunlara karşı savaşacak, karşı koymaya çalışacak âşk! Hangisi galip gelecek? Tüm bu karmaşa içinde dikkat çeken ayrı bir durum ise:
Her ömrün bir eylülü var, her duygunun ve her serüvenin... Bu eylüllerden geçmek sanıldığı kadar kolay da değil!
Toplamak gerekirse okumaya değer güzel bir roman. Sıcacık hikayesi içinde keyifli bir okuma serüveni sarıyor. "İsmi gibi ılık birtakım hisler uyandıran bu romani belki de eylülde okumak gerekiyordu değil mi?" diye aklımdan geçirmeden de edemiyorum."
Keyifli okumalar.
