Nasıl hep haklı olabilirsin be Atam...
Bizim önemli olan ödevimiz siyaset yapmak değildir. Bizim ve bütün ülke ve ulusun bugün; biricik ödevi topraklarımızda bulunan düşmanı süngülerimizle kovmaktır. Bu yapılmadıkça siyaset anlamsız bir sözden başka bir şey değildir.
En çok da bu konuda senin kıymetin bilinmedi be Atam
Milletin yüzde onu bile okuma bilmiyordu. Karmaşık Arap yazısı öylesine güçtü ki, okuma yazma din adamlarıyla birkaç entellektüelin tekelinde kalmıştı; bu, Türkler'in adeta bir duvarla Batı'dan ayrılmasına, karmaşık Arap düşüncesi ve Farsça'nın yapaylığıyla ellerinin kollarının bağlanmasına yol açmıştı; dil öylesine girift bir hale gelmişti ki, Türkçeyi öğrenmenin gerektirdiği büyük çabayı, pek az yabancı göze alabiliyordu; pek az Türk herhangi bir Batı dilini öğrenebiliyordu.
Sayfa 219
Atam be!
“Mustafa Kemal dile bu kadar önem vermeseydi, Nazım Hikmet de benim kuşak da, bizden sonrakiler de kolay kolay çıkış yapamazdık. Bizim kültür temelimizde neler yok ki… Urartu, Hitit, Grek, Arap, Fars, Osmanlı, Türkmen… Hepsinin üstünde oturuyoruz. Mustafa Kemal, Türkçeye önem vermiştir ama, hiçbir dili, hiçbir kültürü de yasaklamamıştır. Dünya binlerce kültürlü bir çiçek bahçesidir. Bu çiçek bahçesinden bir kültür yitecek olursa bir rengini, bir kokusunu yitirir. Silahlı emperyalizmde hiçbir kültür hiçbir kültüre en küçük bir zarar vermemiştir, tersine bütün kültürler birbirlerini beslemişlerdir”
Sayfa 264 - YkyKitabı okudu
Ah be Atsız Atam....
O sarayda bulunca Tanrılaşan erleri
Artık gözüm arkaya bir daha dönmeyecek.
Hepsi sussa da “Kür şad” uzatarak elini;
“Hoş geldin oğlum ATSIZ, kutlu olsun! ” diyecek.
sen bize fazlasın be Atam.
Bazen 48 saat aralıksız kitap okuyordu.
Sadece banyo almak için ara veriyor,devam ediyordu.
Beyaz tülbentlerden küçük parçalar kestirtiyordu...
Okumaktan gözleri yaşarınca bu emici tülbent parçalarıyla kuruluyordu.
Sayfa 292Kitabı okudu
Bugünler için mi söyledin be Atam!
Kapıda duran nöbetçi bile benden korkmaz. İsterseniz kendisinden sorunuz. Korku üzerine hakimiyet kurulmaz. Toplara dayanan hakimiyet
payidar olmaz. Böyle bir hakimiyet ve hattâ diktatörlük, ancak ihtilâl olduğu zaman muvakkat bir zaman
için lâzım olur.
