Verseler mülk-i cihanın tâc-u taht-ı devletin
Avnî kûyın terkin etmez başına sultan olup
- Son beyit tam da Sultan'a yaraşır biçimde: Dünyanın tacının, tahtının saltanatının tamamını bana verseler ey sevgili,
senin köyünün çevresini terk edip de, o tacı başıma alıp, bahtiyarlık taslamam.