Emil Cioran, " İntihar etme seçeneğim olmasaydı kendimi çoktan öldürmüş olurdum." demişti. Benim de intihara bakış açım biraz bu şekilde: Seni rahatlatacaksa onu cebinde tut, ama sakın çıkartma.
YALNlZLIK
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin.
Su olsan kimse içmez,
Ölür de susundan
Yol olsan kimse geçmez,
Sarp kayalara uğratır da yolunu
Elin adamı ne anlar senden?
Çıkarsın bir dağ başına,
Bir ağaç bulursun
Tellersin pullarsın
Gelin eylersin.
Bir de bulutları görürsün,
bir de bulutları görürsün
Bir de bulutları görürsün
Köpürmüş gelen bulutları
Başka ne gelir elden?
Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde
şu dünyanın ıssızlığı
Tanrı kimsenin başına vermesin
böyle bir yalnızlığı!
"sahip olduğum tek korku duygumdun,
küçük névtelen, tek çekincem.
seni saatlerce aynı evde, aynı odada, aynı yatakta öptüğüm gece,
hangi monarşinin, hangi isyanı, hangi ülkeyi devirmişse,
hangi savaş, hangi ülkeye kaç ittifakla açıldıysa
ve boynunun hangi çizgisinde, hangi melodi,
hangi idama mahkûmsa néftelen, o kadar yaşadım."