Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Ne okudum ben böyle ne okudummm
O son neydi öyle, ağlayasım var ühüüü
Demir Alev, Empyrean Serisi'nin heyecan verici ikinci kitabı. İlk kitapta Violet ve Xaden'ın macerasına tanık olduğumuz bu serüvende, ikili bu kez daha da zorlu sınavlarla karşı karşıya kalıyor. Demir Alev'in merkezinde, Violet ve Xaden'ın karmaşık ve tutkulu ilişkisi yer alıyor. İlk
Kendini gerçekleştirmenin aslında en önemli olgu olduğunu toplumda entegre olmakla bireyleşme arasında kalmaktansa bunu seçmenin daha olumlu sonuçlar vereceğini bizlere gösteriyor. Özellikle yalnız kalmanın kötü bir şey olmadığını bunun nihai amacının kendini gerçekleştirmek olduğunu hissetmek ve bunu bu kitapta görmek çok iyi hissettirdi bana. Kitabı okurken aaa aynen vallahi öyle dediğim o kadar çok yer oldu. Sevgili yazar bize o kadar gerçekçi nedenlerle ve sonuçlarla aktarmış ki kişisel gelişim kitaplarını çok tercih etmesem de kitabı elimden düşüremedim.Ortak yaşam ilişkilerinde yarım+yarım kişiler yerine 1+1 kişilerin olması gerektiğini gösteriyor kitap bizlere.En sevdiğim alıntı ise "Kişiler bizi değil, gösterdiğimiz yanlarımızı kabul ederler.Sonunda , kabul edilen gerçek benliğimiz olmadığından, kendimizi de kabul edilmiş hissedemeyiz".
Kitabı elime aldım ve bırakamadım. Kitap bittiğinde anlık boşluğa düşme hissini çok seviyorum. Düşünüyorum, sorguluyorum. Tam da o andayım. Hayatın tam içinden bazen kendimi bulduğum bir yerdeyken bazen ise bana çok uzak bir hikayedeydim.
Okurken bir an küçük kızın tek bir cümlesi ile boğazım düğüm düğümken başka bir an ananesi ile tatlı atışmalarında yüzümde anlamsız bir gülümseme yer almış. Bazen bir cümlenin ağırlığında kalmışım. “Kendi mutluluğunu hayal edememek.” Duygudan duyguya nasıl geçtiğimi farkedemedim bile.
Aynı kitabın kahramanı gibi beni de iyi bir kitaba denk gelmek çok mutlu etmiştir. Bu kitap ta aynen öyle oldu benim için.
84 syf.
10/10 puan verdi
Benim için Şükrü Erbaş her zaman bir başka oldu. Sevgisi,hürmeti, nezaketi... Bu kitap hakkında ne yazsam eksik kalır. Öyle güzel sevmiş ki Hatice'sini,her mısra ağlıyor gibiydi. Hatice Erbaş'ın yokluğunda ,evdeki varlığını hissetmek için,Hatice Erbaş'ın düzenini aynen devam ettirme çabası:
" Merak etme,mutfağı tertemiz ettim
Terlikler senin istediğin gibi duruyor
Çamaşır ipini silmeden asmıyorum çamaşırı" belki de yokluğuna inanamama süreci bilemiyorum,büyük bir yumru gibi oturdu boğazıma. Kalabalıklar içinde bile yalnız hissetmesi, en ufak izinin silinecek olmasına korkması, izler silinince tamamen kaybedecekmiş gibi korkusu beni ağlattı:
"Misafirler gitti
Biz kaldık yine.
Eşyaların düzeni bozulmasın diye
Çırpınıp durdum sessizce.
Yeri değişen her şeyin
Seni biraz daha uzaklaştırdığını söyledim
Öylece baktılar yüzüme.
Insan anılarını nasıl korur başka" sevgiye,aşka, emeğe,bir ömre vefa bu olsa gerek...
Yokluğunda sadece ölümü düşünmek ve bir an önce kavuşmayı arzulamak:
"Ömür Hanım
Seni çok özledim,çok
Ben gelene kadar çürüme ne olur." bol bol iç çektim, her mısrada ah be ne güzel sevmiş dedim. Yazmakla bitmeyecek kadar hürmet edilesi bir sevgi... Teşekkürler Şükrü Erbaş ♡
"Ömür Hanım, iyi ki ben de seninle yaşadım dünyayı."
Gökçen
Merhabaaa
Bugün size okurken asla bitmesin isteyip, sonunu deli gibi merak ettiğim bir kitapla geldim
Gökçen kız masalını bilir misiniz ? Kalbi sadece sevdiğine olan Gökçen kız...
İki asker ailenin çocukları olan Gökçen ve Murathan. Daha çocuklukta aşıktılar birbirlerine. Babaları Yusuf ve Ali silah arkadaşıydı. Askeri lojmanda asla birbirlerinden ayrılmayan Murahtan ve Gökçen babalarının aynı gün, kol kola şehit olmasıyla hayatları tuzla buz olur. Gökçen 6, Murathan 8 yaşındayken ayrılırlar birbirlerinden. Herkes kendi memleketine döner. Kepçük ve Pamuğun hikayesi de burada başlar aslında...
Yıllar geçer Murathan babası gibi Özel Kuvvetler Askeri olur. Gökçen küçükken Kepçüğüne söz verdiği gibi doktor olur. Tayininin Murathanin olduğu yere çıkmasıyla tekrar kavuşurlar.
Peki sizce yıllar sonra Murathan Pamuğunu, Gökçen'ini tanıyabilmiş midir?
Gökçen Kepçüğünü, Murathan'ını tanıyabildi mi ?
Hiç unutmamışlardı ki...
Hani bazen kendinizi o kitabın içinde hisseder, yeri gelir kahkahalarla güler yeri gelir hıçkıra hıçkıra ağlarsınız ya aynen öyle oldu benim içinde. Asla bitmesin dediğim ama sonunu çok merak ettiğim bir kitaptı. Yazarın ilk kitabı olmasına rağmen çok güzel kaleme alınmış. Okuyucuya o duyguları çok güzel yansıtmış. 2. kitabına çabuk kavuşmak dileğiyle diyorum
Elinize, kaleminize sağlık.
Mükemmeldi! Kitabı okumaya başladığımda, her konudan biraz biraz anlatımla karşılaşınca dedim ne oluyor? Bu olaylar nereye gidecek, sonu olacak mı, yoksa kaynayıp gidecek mi derken olan oldu. Hani bir söz vardır ya yağ gibi aktı gitti, aynen öyle valla. Aşk, dostluk, hüzün, yok yok kitabımızda. Bittiğine üzüldüğüm, okuduğum için çok mutlu olduğum bir hayat. Okumanızı yürekten isterim.
Gel Dersen Her Şeyi Bırakıp Gelirim... Yeter Ki Gel DeAlbert Espinosa · Pegasus Yayınları · 2014123 okunma
Kitap akıcı ancak durağan bir anlatıma sahip. Genellikle Daisuke'nin baba parası yiyerek, kitap okuyarak ve gezerek yaşadığı hayatı anlatıyor. Kültürlü, bilgili bir adam olmasına rağmen bu durum hayatını devam ettirmesine yetmiyor. Öncelikle Daisuke'nin babası ve abisi de bana çok masum işler yapan insanlar (!) gibi gelmedi. Bunu
Gizli Vuruş
Herkese Merhaba,
Yeni bir hokey serisi ilk kitabını bittirdik. Yani hangi amaçla yazmış bu kitabı anlamadım bile o kadar boş bir kitaptı. Kitabın yarısı zaten mesajlaşmalarla doluydu. Beğenmedim
Kitap; tesadüf bir şekilde tanışırlar. Issız bir yolda giderken yanlışlıkla colline çarpar, yani kıl payı kurtulur çapmaktan neyse işte araba ile
BİR DEVRİN SONU
Gerçekten de başlıktaki gibi bir devir sonunda kapanıyor.
Herkes hayatının kıyısından köşesinden duymuştur Yabancı'yı adı yıllarca pek çok olayla anıldı çok eleştirildi hatta olayı bilenlerler de vardır neler neler oldu.
Klişe laflar etmeyi sevmem ama lisede serinin ilk kitabını arkadaşımın sırasında görüp okuyabilir miyim diye sorduğumda o
Pip'in Büyük Umutları
19. yüzyılda İngiltere'de geçen bu romanda gerçek adı Phillip olan ancak çocukken ismini doğru telaffuz edemediği için herkes tarafından Pip diye adlandırılan ana karakterimizin hayatını okuyoruz. Karakterimiz ailesini küçük yaşta kaybettiği için ona kötü davranan ve her fırsatta "seni ellerimle büyüttüm" diye karakterimizin başına
