Dünya Ağrısı'nı okudukça içimde aynı ağrıyı ben de hissettim. Gitmek isteyip de gidememenin ağrısı, asla gidemeyeceğini bilmenin ağrısı, hayata tutunamamanın ağrısı... Dünya Ağrısı baştan sona dinmeyen bir ağrı taşıyor satırlarında. Ve en kötüsü Ayfer Tunç'un da yazdığı gibi "Dünyada dünya ağrısını dindirecek bir yer var mı? Yok. Dünyanın kendisi ağrı. "
Yazarla ilk tanışmamdı, açıkçası bir az kararsızdım okuyup okumamakta, ama iyiki okudum, iyi ki Ayfer Tunçla tanıştım. Kitabı bitirdiğimden beri içimde bir burukluk var, aynı duyguyu Başucumda Müzik'ten sonra da yaşamıştım, günlerce etkisinde kalmıştım. Kısacası bu kitaptan sonra yazarın diğer kitaplarını okumak artık şart oldu.
